به گزارش دیوان نیوز؛ دبیر تحریریه در یادداشتی نوشت: زمانهای که بخش قابلتوجهی از مردمِ خونگرمِ جنوب میهنمان که هشت سالِ آزگار در دفاع از تمامیت ارضیمان مقابل دشمن جنگیدند و جان دادند، اما امروز بدلیل بحرانهای ایجاد شده، حتی از نوشیدنِ آب هم محروماند. تماشای تصاویر کودکان، مردها و زنهایی که پیِ نوشیدن میگردند، چیزی را مدام درون سرم تکرار میکند:«آبدستته بذار زمین»؛ پیغامی که حقیقتا باید در مقامِ آینۀ دِقِ مسئولان ناکارآمد شهری و دولتی – خاصه نمایندۀ عالی دولت در استان نامبرده – عمل کند اما انگارها نه انگار...
خوزستان آب ندارد و مردم تشنهاند، معضل تنش آبی در یکی از پرآبترین و ثروتمندترین و ایضا غنیترین نقاط کشور، جدیتر از حد تصور مسئولان دولتی شده، بحرانی که بدون شک یکی از علتهای اصلی و بنیادین آن را میتوان در سیاستهای نادرست مدیریتی بویژه مدیریتشهری جستوجو کرد. نکته غمانگیز داستانِ واعطشای مردمان دیار کارون آنجاست که این استان، با برخورداری از منابع غنی نفت و گاز که بخشِ عظیمی از درآمد کل کشور را تامین میکند، بهشکل کنایهآمیز و مضحکی، خودشان بهشدیدترین شکل ممکن از بدیهیات روزمرۀشان محروماند و فصلبهفصلِ رنگِ بدرنگِ مشکلاتشان را تغییر میدهند.
در استان خوزستان حدود 11 شهر در بحران خشکسالی و بیآبی قرار دارند، ۶۶۰ روستا فاقد لولهکشی آب و کل روستاهای استان با ۷۸ تانکر سیار آبرسانی میشوند، اینها همه در شرایطی است که طبق اظهارنظرهای اقلیمشناسان، این استان یکی از پُرآبترین استانهای کشور است و مشکلی بابت کمبود منابع آب ندارد و علاوهبر نزدیکی به خلیج فارس، مملو از سد و رودخانههای عظیم است و کوتاهی در مدیریت منابع آبی، وضعیت این استان را با این حجم از منابع غنی، قرمز کرده است.
خشکسالی امسال، تلف شدن دام مردم بر اثر بیآبی و شاید مهمتر از همه سوءتدبیری های دولت، موجب شده، مردم خوزستان در اوجِ محرومیت قرار گیرند.
مردم خوزستان از گذشته تا به امروز از مشکلات آب رنج میبردند. در مقاطع زمانی، مردم با مشکل کمبود آب آشامیدنی و گاهی با مشکل شوری و کدورت آب شرب دستوپنجه نرم کردهاند و حالا با ادامه خشکسالیها و عدم برنامهریزی دقیق، شاهد چنین بحران عظیمی در جنوب کشور هستیم.
اما یکی از مهمترین دلایل این معضل جدی خوزستان، انتقال آب از سرچشمههای این استان به نقاط مرکزی کشور و احداث سدهای زیاد در مناطق بالادستی رودخانههای کرخه و کارون است، به نحوی که بر روی حوضۀ کرخه، کارون، مارون و جراحی در مجموع ۱۷۰ سد احداثشده، که ۷۰ سد آن در کارون است؛ در بالادست کرخه در کرمانشاه ۱۵ سد و در ایلام بیش از ۱۰ سد ساختهشده که به اذعان صاحبنظران و کارشناسان آب هیچکدام این سدها نباید ایجاد میشد و یا نیازی به ساخت آنها نبوده است.
نمیدانم کدامین ژن در ما نفوذ کرد که اینچنین به صحرای بیخیالی زدیم. نمیدانم از کجا و چهزمانی همکارانمان در رسانههایشان، مسائلی چنین حیاتی را کم اهمیتتر شمردند یا بسیاری از آنها حتی از اصل ماجرا هم بیخبرند! و حتی نمیدانم این حجمِ سرشدگیِ ناشی از بمباران اخبارِ تلخ و تحقیرآمیز، دقیقا از چه زمانی به ما و روز و شبهایمان یورش آورد؛ و همچنین، هزار و یک «نمیدانم»ِ کوفتیِ دیگر... اما نیک میدانم همان بهتر که «مَمَد نیست تا این روزها را ببیند»...
نویسنده: محمدرضا ولی زاده