منصور جمشیدی /به گزاش دیوان نیوز؛ منصور جمشیدی ضمن خوش‌آمدگویی و عرض خیرمقدم به دکتر مجتبی عبداللهی استاندار جدید استان البرز، نیک می‌دانم که اکنون از کرج مرکز استان گرفته تا شش شهرستان دیگر، جملگی درصدد ارائه تصویری از داشته‌ها و نداشته‌ها، کمبودها و ظرفیت‌های شهرستان‌های متبوع خود هستند تا شاید مورد توجه و رسیدگی قرار گیرند.
با این حال، به عنوان یک فعال قدیمی رسانه هرچند شرح وضعیت همه این شهرستان‌ها را حق طبیعی و قانونی آنها می‌دانم، اما جناب عبداللهی استاندار محترم البرز، من بر این باورم از همان لحظه اول که پیشنهاد سکانداری این استان را دریافت و پذیرش مسوولیت کردید، بی درنگ همراه با اطرافیان نکته سنج و مورد اعتماد خود، نه فقط کل استان و شهرستان‌های آن که بخش‌ها، شهرها و حتی روستاهای این استان را از جوانب مختلف زیر ذره بین بررسی و ارزیابی قرار داده اید.
با این حساب شاید نتوانم اطلاعات و جزییات بیشتری درباره ویژگی های شهرستان فردیس را ارایه کنم، اما با بیش از 20 سال کنکاش و بررسی های دقیق و همه جانبه، به زعم خود می توانم با اطمینان همه آنچه را که باید در یک عبارت خلاصه کرده و با یقین کامل بگویم و بنویسم که فردیس از خیلی جهات محروم ترین شهرستان استان است! ادعایی که به نظر برای باور و پذیرش آن تنها به اندکی زمان و صبر نیاز دارد.
برای مثال وقتی در بهار سال 92 یعنی در اواخر دولت دهم که فردیس آنهم با عجله و شتاب از کرج جدا و به شهرستان مستقل تبدیل شد، آنقدر از اطراف و اکناف آن کاستند و کندند و جدا کردند که اکنون می توان عنوان کوچکترین شهرستان استان و چه بسا در کشور را به فردیس اختصاص داد، این درحالی است که فردیس با نزدیک به 700 هزار نفر جمعیت، بعد از کرج مرکز البرز، پرجمعیت ترین شهرستان استان به شمار می رود.
البته برای درک بهتر جغرافیای کوچک 87 کیلومتر مربعی فردیس را باید با وسعت 587 کیلومتر مربعی نظرآباد که بعد از فردیس کوچکترین شهرستان استان است، مقایسه کرد، مضاف بر اینکه برخلاف تراکم رو به ازیاد جمعیت فردیس که هنوز هم با پذیرش مهاجران از نقاط مختلف از جمله سرریز جمعیت تهران مواجه است، اما جمعیت شهرستان نظرآباد با 500 کیلومتر مربع مساحت بیشتر تنها کمتر از یک ششم جمعیت فردیس را دارد.
راستش باوجود فهرست بلند بالای مسائل و مشکلات فردیس، طرح جغرافیای کوچک این شهرستان شاید انتخاب مناسبی برای شروع و ارایه تصویری اثرگذار به نظر نرسد، ولی واقعیت این است که کمبود و نبود زمین به یکی از معضلات عمده بخصوص برای شهر فردیس با نیم میلیون نفر جمعیت تبدیل شده، به نحوی که سالهاست زمین مناسب برای تصفیه خانه فاضلاب، ساخت ساختمان جهت استقرار ادارات و دیگر کارهای عمرانی و حتی ساخت آرامستان در این شهرستان امکان پذیر نشده و متوفیان این شهرستان ناگزیر باید در دیگر آرامستانهای شهرستانهای همجوار به خاک سپرده شوند.
البته در ادامه قصد داشتم بیشتر به مشکلات فوری‌تر فردیس بپردازم، اما ضروری است که یادآوری کنم هنوز هم برخی اعضای شورای کرج درصدد استفاده از دستاویزی به نام خواست کرجی های اصیل هستند تا خط مترو را به عنوان مرز بین دو شهرستان نپذیرند و همچنان خط مرزی کرج را جلو برده و فردیس را از این هم که هست کوچکتر کنند، یعنی توقع دارند که محدوده هایی چون محله های سرحدآباد، کلاک پایین، شهرک بنفشه، حسین‌آباد، استاندارد و رزکان که طبق تقسیمات کشوری در داخل جغرافیای شهر فردیس قرار دارند را از این شهر جدا و به جغرافیای شهر کرج ضمیمه کنند.
و اما حیاتی‌ترین مشکل فردیس یعنی آب آشامیدنی که این شهرستان هیچ سهمی از آبهای سد کرج و طالقان ندارد و سالهای زیادی است که آب شرب انبوه جمعیت این شهرستان و به ویژه شهر پرجمعیت فردیس از طریق حفر چاه با پایین ترین کیفیت تامین می شود، علاوه براین جدا از مشکلات متعدد مسیر عبور لوله های انتقال آب، مدتهای طولانی است که یک مخزن آب برای این شهر در شهرک جهان‌نما جانمایی شده که اجرای آن اغلب با کندی و توقف پیش می رود و ساکنان فردیس همواره با مشکل آب مواجه بوده و به نظر در آینده هم خواهند بود.
آنچه در این میان به هیچ‌وجه قابل چشم پوشی نیست این مشکل است که آب شرب فردیس در حالی از طریق حفر چاه‌های عمیق تامین می شود که این شهر حتی یک متر شبکه انتقال فاضلاب ندارد و کل فاضلاب و پساب‌های صنعتی فردیس تنها از طریق چاه‌های جذبی دفع می شود، پس نباید و نمی توان انکار کرد که چنین شرایط خطرناک و غیربهداشتی، سلامت مردم فردیس را در معرض خطر قرار داده است.
از طرفی فردیس در حالی در جنوب و ارتفاع پایین تری از کرج و بالطبع با آلایندگی بیشتری قرار دارد که هم میزبان زندان، نیروگاه برق و انبار نفت استان است که نتیجه آن نمی تواند جز هوای آلوده و افزایش خطر برای سلامتی شهروندان این شهر پرجمعیت باشد، هرچند وجود بیش از 20 شهرک مسکونی اقماری که فردیس را به شهر شهرکها مشهور کرده و هر کدام به دلیل پراکندگی و قرار گرفتن در فواصل مختلف با مشکلات و کمبودهای خاص خودشان مواجه هستند را از نظر دور داشت.
همچنین کمبود و ضعف امور زیرساختی و ناکافی بودن سرانه های شهری در فردیس که به نوعی از همان ابتدا و همزمان با پایه گذاری این شهر مورد غفلت قرار گرفته را باید از مشکلات اساسی این کانون جمعیتی متراکم دانست که از نظر درمانی حتی یک تخت بیمارستانی ندارد، هرچند از 11 سال پیش ساخت یک بیمارستان دولتی در فردیس آغاز شده و باوجود بارها وعده و وعید برای افتتاح آن، هنوز ساختمان این تنها بیمارستان شهرستان تکمیل نشده است.
علاوه بر این، وجود کمبود فضای آموزشی، مدارس استیجاری و دو شیفته، تراکم کلاس های درس، ناکافی بودن کادر آموزشی و خدماتی در آموزش و پرورش ناحیه دو مستقر در فردیس آنهم با بیش از 100 هزار دانش آموز، معلوم نیست که چرا در اعطای استقلال به اداره آموزش و پرورش فردیس همچنان تعلل می شود؟ ضمن اینکه با گذشت بیش از هشت سال از استقلال فردیس هنوز چندین اداره دولتی و سازمان در این شهرستان مستقر نشده است.
ترافیک سنگین و همیشگی دغدغه ای است که ساکنان فردیس بطور روزمره با آن دست و پنجه نرم می کنند و نه تنها طرح قطار شهری این شهر شلوغ همچنان روی کاغذ باقی ماند، بلکه از پروژه های زیرگذر و تقاطع های غیرهمسطح و دیگر راهکارها برای کاستن از معضل آزاردهنده ترافیک هم در این شهر خبری نیست.
این معضل در کنار عدم‌ ایجاد زیرساخت‌های مناسب شهری، موجب کم رنگ شدن نقش ناوگان حمل و نقل عمومی بخصوص اتوبوسرانی فردیس شده است، هرچند برای کاستن از ترافیک سنگین و پیچیده فردیس، همزمان با ساخت بزرگراه شمالی کرج، طرح ادامه بزرگراه شهید همت جنوبی برای کاهش ترافیک فردیس نیز مطرح شد اما این طرح مهم و زیرساختی هم به سرنوشت سایر طرحهای مشابه دچار شد و در حد مطالعه و حرف باقی ماند.
به هر حال اینها تنها گوشه ای از مشکلات و نارسایی های شهرستان فردیس است که اگر مجال کافی مهیا بود، کم و کاستی های بیشتری چون مانع تراشی در بحث انتزاع را می توان برشمرد، لیکن مایلم یادآوری کنم که در طول این هشت سال استقلال این شهرستان که البته شورای شهر فردیس از سال 96 مستقل شد، ولی در این مدت چهار استاندار اداره امور این استان و به تبع ان شهرستان فردیس را به دست گرفتند و ما هم از بیان و اطلاع رسانی درد و مشکلات مردم فردیس هرگز ذره ای کوتاهی نکرده ایم، اما واقعیت این است که دستکم تا کنون نتیجه ملموسی عاید نشده است.
باوجود این، باید اذعان کنم که جناب آقای دکتر عبداللهی حضور جنابعالی به عنوان استاندار را اینجانب در جایگاه یک اهل رسانه قدیمی، امید تازه ای برای عموم البرزنشینان تلقی کرده و انتظار می رود با نشانه ها و وجه تمایزهای ارایه شده، رسیدگی به این دیار که به شهر فاطمی، شهدای اقتدار نیز شهرت یافته را در زمره اولویت های برنامه خود قرار دهید.
در پایان اطمینان دارم خیلی زود خودتان نیز متوجه خواهید شد که واقعا شهرستان محروم فردیس به خاطر انباشت مشکلات و معضلات عدیده از گذشته های دور تاکنون با دیگر شهرستانهای استان فرق دارد، پس جبران این همه عقب ماندگی به عزم و همت و اراده ویژه ای نیاز دارد، لذا در پایان به عنوان پیشنهاد، گماردن یک فرد مورد وثوق خود برای تاباندن نور به مسایل و موانع فردیس شاید بتواند راه میانبری برای کاستن از درد و کم و کاستی های مردم این محروم ترین شهرستان استان باشد که در این صورت مردم این دیار را دعاگوی همیشگی شما خواهد کرد. آمین...