رضا تواضعی/ به گزارش دیوان نیوز و به نقل از دنیای هوادار؛ سیزدهمین دورۀ انتخابات ریاست جمهوری با تمام حواشی آن درنهایت باعث شد جریانی مخرب و ضد ملی که سکان امور را در دست داشت و حیات و ممات کشور و ملت را بدست تفقد غرب پیوند زده بود از قدرت کنار زند و «سید ابراهیم رئیسی» را در مقام «ریاست جمهوری» بنشاند. سیدی که که قرار بود فجایع دولت‌های قبلی و بخصوص دولت اشرافی و فشل یازدهم و دوازدهم را رفع و رجوع کند و مسیر کشور و دولت و انقلاب را به ریل اصلی آن که همانا مسیر عدالت و حمایت از محرومان و استکبارستیزی و تکیه بر ملت و ظرفیت‌های بی‌شمار آن برای رفع مشکلات بود، برگرداند. مسیری که در آن کشور و ملت باید در این آوردگاه مواجهه با سهمگین‌ترین و پلیدترین هجمۀ شیاطین عالم و اذناب داخلی‌شان، به فرمودۀ رهبری گارد و «آرایش جنگی» بگیرد تا بتواند این گردنۀ سخت و صعب‌العبور را به سلامت رد کند. کاری که دولتِ پیشین دقیقا نقطۀ مقابلِ آن را به انجام رسانده بود. دولتی که حتی سلامت ایرانیان در میانۀ تاخت‌و‌تازِ کرونا را به اهرم فشار بر هستۀ انقلابی حاکمیت و ملت تبدیل کرده بود و با میان‌کشیدن fatf و مذاکرات برجام، راه رسیدن واکسن را هم برای ملت به‌نوعی مسدود کرده بود و باز شدن آن‌را منوط به پذیرش شروط غرب در مذاکرات و fatf کرده بود. گرچه با آمدن دولت رئیسی این حربۀ آخری که نوشتم به جایی نرسید و سیل ساخت و ورود واکسن به کشور مانع از یک فاجعه و کشتار کرونایی در کشور شد، اما در دیگر موارد دولت رئیسی ابدا نتوانسته از پس توطئۀ گروه‌ها و گنگ‌ها و کارتل‌های اقتصادی و سیاسی و رسانه‌ای داخلی همسو با دشمن برآید و کاملا سایۀ شوم آن‌ها بر کثیری از مسائل مبتلابه کشور و ملت سنگینی می‌کند و دولت هم گیج و منگ و منفعل درحال تماشای تاخت‌وتاز این حرامیان بر معیشت و معاش و اعصاب و روان ملت است و ابتکاری هم برای برون‌رفت از این فضای منفعل ندارد. برای اینکه بدانید از چه‌چیزی صحبت می‌کنم، بد نیست کمی وارد مصداق‌ها شویم تا چیستی مسئله برای شما خوانندۀ گرامی بیشتر بر آفتاب افتد.
از زمانی که دولت سیزدهم به زعامت سید ابراهیم رئیسی شروع بکار کرده تقریبا می‌شود گفت دائما قیمت ضروریات زندگی مردم درحال بالارفتن است. از قیمت مرغ و گوشت تا برنج و شکر و...، هفته یا ماهی نیست که سیر صعودی نپیماید و رکورد جدیدی از خود باقی نگذارد! قیمت خودرو و مسکن با اینکه عملا بازارشان در رکود کامل است اما هر روز متورم‌تر می‌شود و خلاصه روز و ساعتی نیست که یکی از اقلام سفره و معاش یا زندگی و معیشت مردم پرواز نکند و سر به آسمان قیمت‌های نجومی نساید و حلقۀ فشار سختی معیشت روزبه‌روز بر گردن ملت، بخصوص اقشار مستضعف و محروم، تنگ‌تر نشود. کارتل‌های اقتصادی فربه‌شده در دولت فعلی هم بدون کوچکترین مزاحمتی هر آنچه می‌خواهند در سپهر اقتصادی کشور می‌کنند و تازه همۀ این‌ها که گفتم فقط چشمه‌ای از قدرت تاثیرگذاری آن‌ها در زندگی مردم است که همسو با منویات دشمنان وجودی این ملک و ملت به انجام رسیده است و جالب‌تر اینکه پیاده نظام رسانه‌ای داخلی و خارجی‌شان هم روزی نیست که پروژۀ رسانه‌ای جدیدی را علیه روح و روان ملت و منافع ملی کشور کلید نزند. یک‌روز ملت را با هزار دروغ و نیرنگ تهییج می‌کند برای فشار به حاکمیت تا پشت یک آقازادۀ آفت‌زده درآییم و به جنگ‌های بیهوده رویم! یک‌روز دیگر فریاد و فغان بر می‌دارد که ایران را به چین فروختند و روزی دیگر جیغ می‌کشد که روس‌ها قرار است دست ما را از دریای خزر کوتاه کنند و دوباره بر حیات و ممات ملت مستولی شوند و حرم امام رضا و مسجد را هم حتما بعدش به توپ ببندند! یک‌روز نواری از سخنان چند فرماندۀ سپاه به میان می‌اندازند تا سربازان این سرزمین را مشتی دزد و شارلاتان اَنگ زنند. آن هم درحالی‌که این نوار مربوط می‌شود به فساد در هولدینگ یاس که اتفاقا توسط خود سپاه و یکی از سرداران آن کشف شد و خاطیانش هم بدست عدالت سپرده شدند. تمامی این مسائل درحالی رخ می‌دهد که دیپلمات‌های دولت رئیسی در وین بدنبال احیای همان «تقریبا هیچ» هستند. باور کنید نمی‌شود جناب رئیسی با ادامۀ این رفتار منفعل از شما امیدی به سامان مسائل و مشکلات داشت. شما قرار بود سریع و فوری و انقلابی عمل کنید و دست نامحرمان و نااهلان و حرامیان را از زندگی و معیشت مردم کوتاه کنید. قرار بود با طلیعۀ دولت شما، محرومان به نوایی برسند و جریان اشرافیگری با نقاب انقلابی سر جایش نشانده شود و توپخانۀ جریان سیاه‌نمایی و تسلیم خاموش شود.
آیا چنین شده؟ آیا شما با آن جریان مشکوک اقتصادی که در بدنۀ حاکمیت لانه کرده و تسمه از گردۀ ملت کشیده برخورد کرده‌اید؟ جناب رئیسی آن کارتل‌های مخوف اقتصادی در خارج از مرزها نیست و اتفاقا در داخل از اتاق‌های بازرگانی تا احزاب سیاسی و وزارتخانه‌های اقتصادی تا رسانه‌های کاغذی و مجازی آدم دارد جورواجور... از معمم تا مکلا. از ریش‌دار تا شیش‌تیغه! چقدر با این‌ها برخورد درهم‌کوبنده کرده‌اید؟ آیا بدنبال مصالحه با ایشان هستید که اینقدر دست‌دست می‌کنید؟ مگر دوستی کاروان‌سالار با راهزنان شدنی‌است!؟
نمی‌شود هم انقلابی بود و هم انقلابی رفتار نکرد. اگر قرار باشد در بر همان پاشنۀ سابق بچرخد و جریان نفاق و سیاه‌نمایی و عمق‌بخشی به تحریم دشمن اینطور کشور را جولانگاه خود کند، پس برای چه آمدی؟ نه - اینطور نمی‌شود سید محرومان شوی سید! این راهش نیست...
