حسن صانعی‌پور/ به گزارش دیوان نیوز و به نقل از دنیای هوادار؛ با این مقدمه باید گفت؛ دو باشگاه سرخابی پایتخت با حضور فرهاد مجیدی و یحیی گلمحمدی دو مسیر متفاوت را در فصل بیست‌ویکم پشت سرنهادند. لذا قصد داریم نگاهی گذرا به وضعیت این دو تیم در فصلی که گذشت بیاندازیم:
پیش فصل
استقلال برخلاف فصول قبل تمرکز بیشتری در خصوص جذب بازیکنان داشته و با نظر سرمربی خود وارد بازار نقل‌وانتقالات شد. آبی‌پوشان در تابستان 1400 علی‌رغم خارج‌شدن تعداد زیادی از بازیکنان خود برحسب نیاز و با دور از احساسات مرسوم مهره‌های مورد نظر را انتخاب و با آنان مذاکره کردند. مشخص شدن اولویت‌‌ها و در نظر گرفتن دو گزینه در هر پست به فرهاد مجیدی در گزینش نهایی کمک کرده و در نهایت آبی‌پوشان به جز یکی دو مورد، بازیکنان مناسبی را برای شروع فصل به جمع خود اضافه کردند. در نقطه مقابل قرمز‌پوشان با از دست دادن مهره‌هایی چون محمدحسین کنعانی‌زادگان و احمد نورالهی صرفا به کاریزمای موفقیت در پنج فصل گذشته و شخصیت قهرمانی بدست آمده بسنده کرده و بر برخلاف آنچه در ابتدای فصل برای هواداران این تیم متصور شده بود، خارج از قاعده موسوم به جذب بازیکنانی مبادرت کردند که هرگز نتوانستند گره‌کور کادر فنی را در لحظاتی که صرفاً خلاقیت بازیکن به مدد تیم می‌رسد، بازکنند.
اعتماد به جوانان
در چند مسابقه ابتدایی فصل، حضور بازیکنی چون امیرحسین حسین‌زاده در ترکیب استقلال به مذاق هواداران خوش نیامد. جوان جویای‌نام آبی‌های پایتخت در آغاز کار درحد و اندازه‌های نام استقلال ظاهر نشد و رفته‌رفته انتقاداتی نیز در مورد حضور ثابت او در ترکیب استقلال به کادر فنی مطرح شد. اما سرمربی برخلاف همه انتقادات به بازیکنان جوان خود اعتماد کرد و گل‌های سه‌امتیازی جعفر سلمانی و نیز بازی کم‌نقص بازیکنانی چون زبیر نیک‌نفس، ابوالفضل جلالی و سبحان خاقانی در طول فصل روند روبه‌رشد استقلال را حفظ کرد. یحیی گلمحمدی سرمربی پرسپولیس هرچند روش مشابهی نسبت به رقیب سنتی خود در پیش گرفت اما سیر نزولی این تیم در مقطعی از فصل که باعث دور شدن از شرایط قهرمانی این تیم هم شد، نشان از اعتماد اندک سرمربی به جوانان پرسپولیس بود. رضا دهقانی، فرشاد فرجی و حتی حامد پاکدل بازیکنانی بودند که به دلایل مختلف نتوانستند اهداف سرمربی را در زمین اجرا کنند. باید به این موارد خرید‌های گران‌قیمت قرمز‌پوشان را هم اضافه کرد که هرگز نتوانستند در حد نام و اعتبار خود و پرسپولیس بازی کرده و به تدریج تبدیل به نیمکت‌نشین محض شدند. همچنین مانور پرسپولیس در جذب رضا اسدی در حد و اندازه عملکرد او در طول فصل نبود. این در حالی بود که آبی‌پوشان با مبالغ پایین‌تری بازیکنانی چون زبیر نیک‌نفس را جذب کردند که با عملکرد مناسب خود استقلال را در مسیر قهرمانی قرار دادند.
خارجی‌ها
با توجه به اقتصاد ضعیف فوتبال ایران، معمولا بازیکنان با کیفیتی از خارج کشور وارد ایران نمی گ‌شوند. با این حال می‌توان از بازیکنان درجه‌دوم اروپا و آفریقا و بازیکنان تاثیرگذار کشورهای صاحب‌نام آسیا، برای بالا بردن کیفیت بازی‌های لیگ داخلی بهره برد. دو عملکرد کاملا متفاوت استقلال و پرسپولیس که اتفاقا از عوامل قهرمانی استقلال و دور شدن پرسپولیس از کسب جام بود را می‌توان درچگونگی جذب و همچنین کیفیت بازیکنان خارجی این دو تیم در لیگ بیست‌ویکم جستجو کرد؛ کوین یامگا، رودی ژستد، عزیزبک امانوف و رافائل سیلوا نسبت به بازیکنان چون؛ وحدت هنانوف، منوچهر صفروف و شیرزاد تمیروف بسیار تاثیر گذارتر بازی کرده و به عبارتی یک‌سروگردن از آنان برتر بودند. یامگا با زدن 10 گل و سه پاس گل و ژستد با ثمر رساندن گل تساوی دربی و نقشی که در زدن توپ‌های پشت‌هجده حریفان داشت و امانوف که هرگاه به زمین بازی آمد دامنه حملات آبی‌پوشان بیشتر شد و رافائل سلیوایی که جای خالی بازیکنان سرباز استقلال را به خوبی پر کرد، جملگی نشان از برتری استقلال در جذب بازیکنان خارجی دارد. بازیکنانی که از دریچه درست و با شناخت صحیح جذب شدند.
دستیاران
حضور دستیار یا دستیاران مناسب در کنار سرمربی کمک فراوانی به موفقیت تیم خواهد کرد. گلمحمدی و مجیدی هر دو کمک مربیان کاربلدی را در کنار خود داشتند، اما به نظر می‌رسد نقش گابریل پین و تاثیر تفکرات او در پازل فنی مجیدی بیشتر از حمید مطهری در کادر فنی پرسپولیس بوده است. باید به این مورد آرامش و تمرکز روی مسائل فنی از جانب پین در مقایسه با مطهری را نیز اضافه کرد. اتفاقی که مجیدی را در کنترل مسائل فنی و حواشی آن بیشتر از کمک مربی قرمز‌پوشان یاری رساند.
درون دروازه
علاوه بر خط دفاع، پاشنه‌آشیل پرسپولیس در فصل جاری درون دروازه بود. حامد لک علی‌رغم پشت سر گذاشتن دو فصل موفق درون دروازه پرسپولیس در فصل بیست‌ویکم پر اشتباه و متزلزل ظاهر شد. خروج ناگهانی رادوشویچ که به گفته سرمربی بیشترین ضربه را به پرسپولیس زد و جذب گوهری، نقطه اطمینان قرمز‌پوشان را به نقطه ضعف تیم تبدیل کرد. این در حالی بود که مجیدی با کنار گذاشتن مظاهری و اضافه کردن دروازبان آینده‌داری چون علیرضا رضایی و اعتماد به آمادگی، تعصب و انگیزه حسینی، دروازه استقلال را در فصل اخیر بیمه کرده و با رکورد کمترین گل خورده و عدم شکست تا انتهای لیگ گام محکمی برای قهرمانی برداشت.
هواداران
اما نقش هواداران هم در موفقیت هر تیمی انکار ناپذیر است. هواداران پرسپولیس که گلات قهرمانی را تجربه کرده بودند، جز قهرمانی چیز دیگری آنان را راضی نمی‌کرد. هجمه وارد شده به قرمز‌پوشان در دوران قهرمانی که موفقیت‌های آنان را منتسب به وزیر یا فدراسیون کرده بود، قهرمانی ششم را ضروری‌تر از همیشه کرده و این موضوع فشار مضاعفی به ارکان تیم وارد کرده بود. از طرفی به جز اوایل لیگ که چند دستگی بین هواداران استقلال، موجی از نارضایتی را ایجاد کرده بود و عده‌ای برف زمستان را برای سرمربی حرام کرده بودند، رفته‌رفته و با شروع نیم‌فصل اتحادی بی‌سابقه بین هواداران استقلال که به هیچ قیمتی حاضر نبودند ناکامی دوباره را تجربه کنند، فضا را برای مجیدی و همکارانش و حتی باشگاه جهت پرداختن به مسایل فنی و مدیریتی فراهم کرد.
دوری از حواشی
اگر حواشی را یگانه‌عامل ناکامی بدانیم، باید گفت؛ این موضوع بیشترین ضربه را به پرسپولیس و بهترین یاری را به استقلال رساند. پرسپولیس برای رسیدن به موفقیت دوباره که آن را با یکه‌تازی حریف سنتی از دست رفته می‌دید، داخل حواشی خواسته و ناخواسته شد. منعطف‌شدن تمرکز از مسائل درون‌باشگاهی به اتفاقات باشگاه رقیب از جمله پیگیری وضعیت بازیکن گابنی گل‌گهر و صدور بیانیه‌های رنگارنگ و همچمنین جنجال در دربی بعد از دریافت گل تساوی، در حالی که هنوز فرصت جبران اختلاف امتیازات وجود داشت، همان اتفاقی بود که پرسپولیس را بیشتر از گذشته به نفع حریف از جاده قهرمانی بیرون کرد. اما آبی‌پوشان با حضور مدیریت بهتر نسبت به گذشته، حواشی را به بهترین نحو کنترل کرده و اتفاقاتی چون سربازی بازیکنان و مصاحبه‌های گوناگون مربیان و پیشکسوتان استقلال و پرسپولیس، تمرکز کادر فنی را برهم نزده و در نهایت استقلال با ثبت چند رکورد، قهرمانی لیگ بیست و یکم را بدست آورد.
استقلال چگونه پرسپولیس را جا گذاشت؟
ﭘﭗ ﮔﻮﺍﺭﺩﯾﻮﻻ گفته است: وﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﺳﻠﻮﻧﺎ ﺑﻮﺩﻡ، ﺗﻼﺵ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ کردم ﺗﺎ ﻟﯿﻮﻧﻞ ﻣﺴﯽ ﺭﺍ تبدیل ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﺎﺯﯾﮑﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻨﻢ، ﺍﻣﺎ اﯾﻦ ﻣﺴﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺭﺍ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮﺑﯿﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﺮﺩ.
آنچه در اردوگاه استقلال اتفاق افتاد و باعث شد این تیم، حریف سنتی و حتی دیگر مدعیان لیگ همچون سپاهان، گل‌گهر و فولاد را پشت سر بگذارد بی‌ارتباط با نقل و قول گواردیولا نیست. بازیکنان جوان و با انگیزه تیم که مزد اعتماد سرمربی را گرفته بودند، مجیدی را به مرحله‌ای رساندند که با تصمیمات درست و بروز کمترین اشتباه به موفقیت برسد. موضوعی که در نقطه مقابل به دلایل مختلف اتفاق نیفتاد تا سرمربی در چندیدن مرحله استعفا کرده و در نهایت با بهانه جویی های مختلف صرفا راه قهرمانی حریف را هموار سازد.
شخصیت قهرمانی
فرگوسن در کتاب خاطرات خود می گوید: در اولین بازی به‌عنوان سرمربی منچستر یونایتد از خدا خواستم که پیروز شویم، اما در آن بازی شکست سختی خوردم. آن جا بود که فهمیدم تیم حریف هم خدایی دارد. از آن پس فقط تلاش کردم. مجیدی در ابتدای فصل به هواداران استقلال قول داد تلاش خواهد کرد تا شخصیت قهرمانی را به استقلال بازگرداند. باید گفت؛ در حالی که کمترین هوادار استقلال به قهرمانی تیم امیدوار بود، تلاش و انگیزه بالای سرمربی اولین و مهمترین موضوعی بود که باعث شد استقلال توامان شخصیت قهرمانی و جام قهرمانی را بدست آورد. شخصیتی که به نظر می‌رسد به طور صحیح و در مستطیل سبز از باشگاه پرسپولیس به باشگاه استقلال منتقل شده و حفظ آن مسلما سختتر از بدست آوردن آن خواهد بود.
نویسنده: حسن صانعی‌پور