عبدالله دارابی/ به گزارش دیوان نیوز و به نقل از دنیای هوادار؛ باتوجه به تعداد حضور ایران در جام‌های جهانی و سه‌حضور قابل‌قبول در ۵ دوره حضور قبلی، اکنون انتظارات از تیم‌ملی بیشتر است و جامعه فوتبال توقع صعود از مرحله گروهی این رقابت‌ها را از تیم ملی دارد؛ اما آنچه می‌بینیم نشان از افقی روشن ندارد و متاسفانه فضای حاکم بر فوتبال کشور، رنگ و بوی ایام حضور در جام جهانی را ندارد! از یک جام جهانی تا جام جهانی بعدی باید ۴ سال کار و تلاش شود تا آرزوی صعود به این رقابت‌ها محقق شود و اینک که باز توفیق حضوری دیگر را یافته‌ایم و باید برای حضور موفق در جمع برترین‌های فوتبال دنیا تلاش، تدارک و تجهیزی به مراتب قوی تر از مرحله ماقبل داشته باشیم، گویا در این برهه خاص کار را به قضا و قدر سپرده‌ایم و همه این‌ها در حالی است که سرپرست فدراسیون یک‌چهره مطرح فوتبالی است و مدیر تیم‌ملی نیز از بازیکنان اصلی تیم‌ملی در جام ۹۸ فرانسه!
به راستی چرا باید در آستانه جام‌های جهانی، اکثرا عملکرد فدراسیون فوتبال به خاطر نحوه آماده‌سازی تیم‌ملی، انتقادآمیز بوده باشد؟ چرا باید همواره در آستانه این رقابت‌ها، این حسرت را داشته باشیم که فلان کشور آسیایی چندین حریف تدارکاتی قدر پیدا کرده و ما...؟ مثلا عربستان چهارمین بازی تدارکاتی خود را آن‌هم با نایب قهرمان جام جهانی قبلی مسجل کرده است ولی اولین حریف تدارکاتی ما برای‌مان ناز و غمزه کرد! متاسفانه اوضاع این‌روزهای فدراسیون فوتبال و عملکرد مسوولان آن، چشم‌انداز روشنی فراروی تیم‌ملی نمی‌گشاید و شاید باید سرنوشتی نظیر جام جهانی ۲۰۰۶ را برای تیم‌ملی متصور باشیم نه آن حضور قابل‌قبول در جام های ۱۹۹۸- ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ را!
باتوجه به اهمیت والای این تورنمنت، مشکلات فدراسیون، اختلافات هیات رییسه و ضعف عملکرد فدراسیون فوتبال و کارشکنی‌های سیاسی خارجی، لازم است که دولت و وزارت ورزش در این برهه حساس و مهم، تمام قد به مدد فوتبال ملی بیایند و بااستفاده از ظرفیت‌های مالی و دیپلماتیک به آماده‌سازی تیم‌ملی جهت حضوری آبرومندانه در این رقابت‌ها کمک کنند و بدانیم که توفیق در جام جهانی ثمرات بسیاری برای فوتبال ما در عرصه داخلی و خارجی دارد و عدم توفیق در جام جهانی علاوه بر سلب آن ثمرات، می تواند فوتبال ما را با رکود مواجه کند!

نویسنده: عبدالله دارابی