هادی شاه‌مرادی/ به گزارش دیوان نیوز؛ سریال پر ماجرای شهرآورد تهران همچنان ادامه دارد و حالا لحظه شماری برای اکران صد و یکمین قسمت آن آغاز شده است. قسمتی که شاید تعیین کننده نام قهرمان این دوره لیگ هم باشد. حرف زدن درباره دربی تهران به همان اندازه که راحت به نظر می‌رسد، پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد؛ از دلایل انتخاب رنگ پیراهن دو تیم در زمان تاسیسشان گرفته تا مواجهه با انبوهی از حواشی، اتهام تبانی، درگیری طرفداران، مباحث فنی و غیره. با این حال برای فوتبالی که نواقص ریز و درشت زیادی دارد، اینکه دو تیم بتوانند بیش از نیم قرن در کانون توجه چندین نسل از علاقه‌مندان قرار داشته باشند موضوعی نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت. نیازی به اعتراف ندارد که بسیاری از هواداران آنقدر عاشقانه به رنگ‌های آبی و قرمز دل باخته‌اند که فوتبال به بخشی از زندگی‌شان تبدیل شده و دربی هم نقطه حیاتی آن زندگی است. برای چنین عاشقانه‌ای، پیروزی در این بازی بزرگ به معنای واقعی کامیابی خواهد بود و شکست در آن مترادف مرگ است. اگر در حالت کلی نگاهی به مولفه‌های فوتبال داشته باشیم غالبا به این موارد برمی‌خوریم: نگرانی، اضطراب و هیجان. از طرفی خوشحال شدن در شرایطی که فکرش را نمیکنی و از دست دادن در حالی که فکر می‌کردی برنده‌ای! دقیقا همان چیزی است که پیوند زندگی و فوتبال را توجیه می‌کند. بنابر این بیراه نیست اگر بگوییم که اتفاقات یک بازی فوتبال همان اتفاقات یک زندگی معمولی است منتها با ریتم تند نود دقیقه‌ای! پس باید به عاشقانش بابت هر اشک و لبخندی حق داد. برای این زندگی نود دقیقه‌ای سراسر هیجان، دربی همان روز موعود است. روزی که اگر در مسیر خوشبختی قرار داری، می‌تواند نقطه پرتابت باشد و اگر ناخوش باشی برایت به یک لبه تیغ تبدیل می‌شود. حالا قصه این دربی ما حتی از عدد 100 هم فراتر رفته. مسابقه‌ای که تا به امروز بیش از هزار فراز و فرود به خود دیده اما ذره‌ای از طراوتش کم نشده است. مصاف عصر امروز مصاف دو قهرمانی است که در دو طرف میز قرار گرفته‌اند با تپانچه‌ای که فقط یک گلوله دارد. اینکه کدام تیم برنده و کدام یک بازنده زمین را ترک کنند مهم نیست، در هر صورت هر دو همچنان قهرمانند.