محمدرضا ولی زاده/ به گزارش پایگاه خبری دیوان نیوز و به نقل از روزنامه دنیای هوادار، زمان زیادی تا برهه حساس انتخابی جام جهانی و صعود به بزرگترین آوردگاه ملی فوتبال، باقی نمانده است و تیم ملی‌مان با درگان اسکوچیچ در دوره آماده سازی به سر می برد، دوره ای که شیوع ویروس کرونا، تعویق در برگزاری بازی ها و شرایط نچندان مساعدت لژیونر ها برای شرکت در اردو ها، مصائب دور از انتظاری را برای تیم ملی ایران بوجود آورده است.
در حال حاضر، روی آوردن به علم آمار و مقایسه تیم ملی فعلی‌مان، برای اغلب فوتبال دوستان خوشایند نیست، بانهایت احترام برای سرمربی فعلی تیم ملی، رسیدن از کی‌روش به اسکوچیچ و آن ترکیب رویایی به ترکیب فعلی نمی تواند اتفاق چندان مقبولی برای ما باشد، اما نمی خواهیم آیه یاس بخوانیم و از همین حالا ناامیدانه رفتار کنیم و قصدی برای تخریب تیم ملی و شخص اسکوچیچ هم نداریم، به واقع امیدوار به نتیجه گیری تیم ملی هم هستیم، اما اتفاقاتی که در دوران اخیر برای تیم ملی‌مان درحال رخ دادن است، چندان گوارای احوال فوتبال ما نبوده است.
لیست تیم ملی مدل اسکوچیچ ابهاماتی دارد که نمی توان از آنها گذشت، ابهاماتی که اگر توسط اسکوچیچ و دستیارانش برطرف نشود می تواند به ضرر تیم ملی ایران باشد.
در اینکه جوانگرایی بسیار مفید و اثربخش است شکی نیست و خیلی از تیم های ملی مانند ایتالیا و هلند درحال پوست اندازی هستند و مورد تحسین همگان قرار گرفتند، اما باید زمان آن به درستی رعایت شود، در شرایطی که تیم ملی ما دو دیدار بسیار حیاتی و دشوار در برابر عراق و بحرین دارد و می تواند از داشتن چندین مهره تاثیر گذار بالای سی سال استفاده کند، پرسشی که پیش می آید این است، دلیل عدم دعوت امثال امید ابراهیمی و اشکان دژاگه چه می تواند باشد؟ در وضعیتی که زمان زیادی تا از سرگیری رقابت های انتخابی نداریم، به چه دلایلی، سرمربی تیم ملی از تمام داشته هایش استفاده نمی کند؟ مگر هر چند وقت یکبار تیم ملی ما دیدار هایی به کیفیت مسابقه با بوسنی برگزار می کند که قصدی برای استفاده از تمام ظرفیت های تیم ملی وجود ندارد؟ یا مگر زمانی بهتر از دیدار های تدرکاتی برای آماده سازی هماهنگی بین بازیکنان در فوتبال وجود دارد، نکند اسکوچیچ قصد دارد در دیدار های رسمی ارنج اصلی تیم را پیدا کند تا بازیکنان بتوانند باهم ارتباط خوبی بگیرند و هماهنگ شوند.
در اغلب مسابقات لیگ برتر، اسکوچیچ و هاشمیان در استادیوم ها حضوری مستمر دارند که بسیار امر مطلوبی است، اما آیا به واقع لیست دعوت شده در دو اردوی اخیر بهترین های لیگ ایران بودند؟ در چندین پست، بهترین های داخل و خارج از کشور در اردوی اخیر غیبت داشتند که می تواند از نکات منفی لیست اسکوچیچ باشد.
حصور عجیب چندین بازیکن و غیبت عجیب تر عده ای دیگر از بازیکنان، از مهم ترین ایرادات وارده به تصمیمات اسکوچیچ است.
حالا خط به خط با لیست اسکوچیچ برای دیدار با بوسنی جلو می رویم تا ابهامات اصلی بازیکنان دعوت شده را بررسی کنیم:
در خط دروازه، عجیب است که بازهم شاهد غیبت حامد لک هستیم، با عدم آمادگی علیرضا بیرانوند، امیر عابدزاده، رشید مظاهری و پیام نیازمند سه دروازه بان اصلی تیم ملی هستند، اما در چندوقت اخیر پیام نیازمند به اندازه گذشته آماده نبوده و رشید هم چند ماهی می شود که از شرایط مسابقه به دور بوده است، پس در خط دروازه فقط به اسم ها توجه شده و حامد لک درخشان این روزهای پرسپولیس، حداقل می توانست جای نیازمند ناآماده این روز ها را بگیرد.
در خط دفاع، برای دفاع وسط اوضاع تیم خوب است و اغلب بازیکنان دعوت شده،در شرایط آرمانی به سر می برند از پورعلی گنجی، غلامی، خلیل زاده، تا حسینی و کنعانی زادگان، اما مدافعین کناری نقطه تاریک لیست اسکوچیچ هستند، جایی که میلاد محمدی در دفاع چپ تنها عنصر شایسته مدافعین کناری تیم ملی است، صادق محرمی در راست اوضاع ایده آلی در کرواسی ندارد، دیگر بازیکن دعوت شده در پست دفاع راست در ابتدا مجتبی نجاریان از فولاد بود که درحال حاضر، حداقل پنج مدافع راست بهتر از او در لیگ برتر داریم، اما بعد از کرونایی شدن او، مهدی شیری به تیم ملی دعوت شد کسی که در بهترین حالت نیمکت نشین محض پرسپولیس است و دعوت کردنش از عجایب لیست اسکوچیچ بود، پست دفاع راست تیم ملی ایران فعلا در وخیم ترین حالت ممکن به سر می برد، پستی که سرمایه های ارزشمندی چون وریا غفوری و رامین رضائیان و دانیال اسماعیلی فر را دارد، اما به دلایلی غیر فنی تیم ملی ما از داشتن آنها محروم است، قطعا با این وجود سمت راست خط دفاعی‌مان پاشنه آشیل تیم خواهد بود و از آنجا ضربه خواهیم خورد.
هافبک ها و مهاجمین را با هم بررسی می کنیم، در لیست اولیه بازهم نام ساسان انصاری عجیب ترین نام این لیست بود، کسی که مشخص نیست چه قابلیت منحصر به فردی دارد که به تمام مهاجمین لیگ ترجیح داده می شود، اما کرونایی شدن او، او را از لیست کنار زد، باتوجه به داشته هایمان، حضور اکبر ایمانی، سیامک نعمتی و امید نورافکن هم چندان مورد نیاز تیم نبود زیرا در پست هافبک تیم ملی ما کاملا بی نیاز است و امثال نورافکن و ایمانی برتری ختصی نسبت به دیگر هافبک های تیم ملی ندارد، سعید عزت اللهی، علی قلی زاده، احسان حاج صفی، احمد نوراللهی، وحید امیری و علی کریمی دیگر هافبک های تیم ملی هستند که حضورشان پیش بینی می شد. در پست مهاجم هم کریم انصاریفرد، مهدی قایدی و کاوه رضایی دعوت شدگان تیم ملی هستند که عملکرد خوبی در دوران اخیر داشته اند، البته غیبت چندین ستاره هم کاملا به چشم می خورد.
حالا می خواهیم غایبین بزرگ لیست تیم ملی را نام ببریم، بازیکنانی که یا به دلیل مصدومیت و یا به دلایل به اصطلاح فنی( از بهترین های لیگ و لژیونر ها) به اردو دعوت نشده اند:
در خط دروازه: حامد لک و علیرضا بیرانوند/ در خط دفاع: رامین رضائیان، وریا غفوری، محمد نادری/ در پست هافبک: امید ابراهیمی، اشکان دژاگه، مهدی ترابی، علیرضا جهانبخش، سامان قدوس، محمد محبی/ مهاجمین: سردار آزمون، مهدی طارمی، ارسلان مطهری، میلاد محمدی، شهاب زاهدی
بدون شک یکی از بهترین تیم های ملی ما در اختیار اسکوچیچ است، تیمی که اگر از تنام ظرفیت هایش به خوبی استفاده شود و بتواند از تمام مهره هایش بهره بگیرد، نه تنها در انتخابی بلکه در مرحله گروهی جام جهانی هم می تواند حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد. اما فعلا اهداف سرمربی تیم مشخص نیست و معیار انتخاب بازیکنان توسط کادرفنی را هم کسی نمی داند، تیم فعلی، شاید ۳۰ درصد از کل داشته های تیم ملی ایران باشد، تیمی که امیدواریم مانند برخی از دوره های قبلی، لیستی پکیجی، تحمیلی و سفارشی نباشد.
اخبار چندان خوبی از تیم ملی به گوش نمی رسد، خیلی ها از حضور دلالان در کنار تیم ملی می گویند، عده ای هم لیست بازیکنان دعوت شده را تحمیلی می دانند، صحبت هایی مبنی بر دعوت برخی از بازیکنان به علت داشتن آپشن ملی پوش شدن در قرارداد هایشان و ایجاد رابطه مالی میان این بازیکنان و تیم هم در اطراف تیم ملی شنیده می شود با آپشن های چند صد میلیون تومانی، با تمام این حرف ها بازهم اسکوچیچ حق دارد، هر بازیکنی را بخواهد به تیم ملی دعوت کند، اما باید بداند ادامه روند فعلی، اگر با عدم نتیجه گیری همراه شود، می تواند پایان کار او در تیم ملی باشد و افتضاحی بدتر از ویلموتس رخ می دهد، تیم ملی که طبق همان قیاسی که گفتیم نه به اندازه کافی از ستاره هایش بهره گرفته و نه به آمادگی همان دوران مذکور است و نه به همان انداره تیم منظم و سالمی است، تیمی که به قولی، اگر پکیجی شود، اولین راه بازگشت به گذشته است، گذشته ای که اغلب مطلوب نبوده است.
