حمید رضا تیموری / به گزارش دیوان نیوز؛ انتقال از مالکیت دولت به بخش خصوصی اجتناب ناپذیر است و دیر یا زود این اتفاق می افتد . تاکنون ناخواسته صاحبان قدرت ورزشی کشور اجازه از دست دادن قدرت خود بر اداره این دو باشگاه را نمی داد . آیا این دو باشگاه توانمندی و پتانسیل ورود به بورس را در این مقطع زمانی دارند و آیا مطالعات اولیه و بررسی ساختار انجام شده که اصرار به خصوصی سازی و ورود به بازار بورس را داریم .
بر اساس مصوبه شورای نظارت بر اصل 44 قانون اساسی 10 درصد سهام برای کشف قیمت در بورس ، 50 درصد به شرکت های سهامی عام با حداقل 10000 سهامدار و 40 درصد به تعاونی های فراگیر کل کشور واگذار می شود . با توجه به این که هنوز جزئیات واگذاری سهام این دو باشگاه مشخص نیست چگونه می خواهیم تا آخر سال سهام آن ها را واگذار کنیم
ورود هر شرکت یا باشگاهی به بورس ، مستلزم پیش نیازهای متعددی است که به نظر می رسد وزارت ورزش و جوانان بدون درنظر گرفتن این پیش نیازها و فقط با اختصاص دو ورزشگاه به هریک از این دو باشگاه ، استارت واگذاری سهام این دو باشگاه در فرابورس را زده است . ابهامات فراوانی در این نوع واگذاری است . سوالات بسیاری در انتقال این ورزشگاهها مطرح است از جمله : آیا مشکلی در انتقال سند مالکیت این استادیوم ها که جز سرمایه اولیه آن ها محسوب می شود بوجود نمی آید ؟ آیا تغییر جناح بندی سیاسی در دولت ، تغییری در مالکیت سرمایه اولیه داده شده به این دو باشگاه ایجاد نمی کند ؟
شمس جامخانه معاون سازمان خصوصی سازی در خصوص عرضه سهام دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در فرا بورس می گوید : پیرو جلسات مختلفی که در وزارت ورزش و سازمان خصوصی سازی برگزار شد و اجرای مصوبه ای که هیات واگذاری تکلیف کرده بود ، واگذاری این دو شرکت طبق الزامات اصل 44 از طریق واگذاری از بازار سرمایه ، بورس یا فرابورس بررسی شود و در نهایت واگذاری صورت بگیرد . خوشبختانه بحث اصلاح ساختار مالی که دنبالش بودیم و زیان انباشته قابل توجهی که این دو باشگاه داشتند ، مسیرش را با افزایش سرمایه از طریق آورده غیر نقدی ( اختصاص دو ورزشگاه) به خوبی ادامه داد !!
سرمایه یک باشگاه شامل سرمایه اولیه ، سرمایه حمایتی و سرمایه توسعه ای است که برای ورود به بورس و بازار سهام و گرفتن سهامدار از بین مردم ضرورت دارد آیا در این زمینه کار کارشناسی انجام شده یا به صرف این که سرمایه اولیه این دوباشگاه از یک میلیون تومان به هفتصد میلیارد تومان آن هم با انتقال دو استادیوم به هریک از آن ها و رساندن سرمایه اولیه باشگاه به حد زیر استاندارد قابل قبول می خواهیم این دوباشگاه را وارد گرداب سختی نماییم . سرمایه های حمایتی و پشتیبانی و سرمایه های توسعه ای کجاست . این حرکت ، حرکت سنجیده ای با این سرعت و در این زمان نیست .
در زمانی که دولت در زمینه اعتمادسازی در بورس موفق نبوده و تعداد کثیری از مردم سرمایه خودرا از دست داده اند چگونه می توان آنان را ترغیب به سرمایه گذاری بر روی دوباشگاه بزرگ پایتخت نمود.
به نظر می رسد دست اندرکاران خصوصی سازی ابتدا باید سرمایه اولیه ، حمایتی و توسعه ای هر دوباشگاه را مشخص نموده و پس از کاهش تنش ها و نوسانات در بورس ، اقدام به واگذاری نمایند.
