رضا نادری فوق تخصص اطفال، در این خصوص توضیح داد: برخلاف باور عموم، نه تنها کودکان هم به کرونا مبتلا می شوند بلکه علایم این بیماری در آنها با بزرگسالان متفاوت است، کرونا در کودکان با داشتن مشکلات تنفسی و گوارشی خود را نشان نمی دهد بلکه علایم دیگری دارد یا کلا بدون علامت است.
وی اظهار داشت: در ابتدای شیوع ویروس کرونا برخی بر این باور بودند که کودکان به این بیماری مبتلا نمی شوند اما به مرور بروز کرونا در کودکان با علائمی همراه شد اما در بیشتر مواقع در آنها خفیف بود و به همین دلیل مبتلایان به این بیماری اغلب دچار بیحالی، آبریزش بینی و تب خفیف می شوند.
این پزشک ادامه داد: هر چه شدت کرونا در بدن کودک بیشتر شود، علایم نیز شدیدتر خواهد بود و ممکن است کودک علایمی مانند بدن درد و اسهال داشته باشد و در شرایط بدتر دچار تب و سرفه های خشک شود که باعث کاهش سطح هوشیاری شده و باید تحت مراقبت های ویژه قرار گیرد.
نادری تصریح کرد: بی میلی کودک به غذا خوردن و کاهش ادرار از علائمی است که والدین در صورت مشاهده باید نسبت به آنها احساس خطر کنند، بروز این علائم به ویژه در کودکانی که با افراد مبتلا به کرونا در تماس بوده یا بدون وسایل حفاظتی در اماکن شلوغ حاضر شده‌اند، باید شک ما نسبت به ابتلا به کرونا را برانگیزد.
به گفته وی، رنگ پریدگی، بروز لکه در پوست، سردی بدن، به سختی نفس کشیدن، لب های کبود، تشنج، اضطراب و پریشانی و خواب آلودگی از مهمترین علایم ابتلای کودکان به کرونا است و در صورت ابتلا، باید ۶ هفته در قرنطینه بوده و اقدامات درمانی برای بیمار انجام شود.
نادری تاکید کرد: شست و شوی مرتب دست ها، حفظ فاصله اجتماعی با افراد و استفاده از ماسک در زمان حضور در جامعه بسیار ضروری است و کودکان باید در مواقع ضروری از خانه خارج شوند و در اجتماعات حضور نیابند.
تحقیقات دانشمندان انگلیسی نشان می دهد از میان کودکان مبتلا به کرونا که علائم بیماری داشتند، ۵۵ درصد از بی حالی و ضعف رنج می‌برند. همچنین ۵۳ درصد این کودکان از سردرد شکایت داشته و بیش از ۵۰ درصد آنها نیز علائم تب را نشان می‌دهند. گلودرد با ۳۸ درصد، بی اشتهایی (که منجر به بی میلی از خوردن وعده‌های غذایی می‌شود) ۳۵ درصد، مشکلات مختلف پوستی شامل خارش، التهاب، جوش و غیره با ۱۵ درصد و اسهال با ۱۳ درصد از جمله شایع‌ترین علائم کرونا در کودکان مبتلا بوده است.
به گفته این محققان، نباید در انجام تست کووید ۱۹ از کودکان عجله کنیم بلکه باید با شناسایی کودکان دارای علائم، اقدام به جداسازی آنها از سایر کودکان و قرنطینه خانگی آنها کنیم. در بسیاری از موارد کودکان تنها یکی از علائم را از خود بروز می‌دهند و باید نسبت به شناسایی صحیح آن، خانواده‌ها اهتمام لازم را داشته باشند.
