مهرداد تیموری/ به گزارش دیوان نیوز، روزنامه دنیای هوادار نوشت: مدت‌های مدیدی بود که مردم و در سطح خُردتر، جامعه ورزش استان البرز حس و حال بسی ناخوشایند نسبت به اتفاقات و انتصابات لُپ‌لُپی تنها تیم شهر و استان‌شان که شانس حضور در فصل آینده‌ی لیگ برتر را دارد، داشتند. بارها و بارها شاهد بودیم که مدیران این تیم با انتخاب کادرفنی (در واقع کادرهای فنی!) جدید گل‌ریحان در تلاش برای شکست رکورد سرعت نور در اخراج و انتخاب مربی تازه بودند و هریک از انتخاب‌هایشان هم به نوعی دهن‌کجی واضحی به مربیان و کارشناسان فنی و به‌طور کلی جامعه‌ی ورزشی البرز به‌حساب می‌آمد که در سال‌های اخیر با انتخاب‌های اینچنینی از سوی مدیران، گوشه‌گیر و منزوی شده‌اند.
درست در برهه‌ای که این انتصابات پر گاف و پر از ابهام به یک رسم در این تیم تبدیل شده بود و ما نیز به انواع و اقسام خبرهای جابه‌جایی‌های ریز و درشت و دسته‌گل‌‌های تازه‌ای که کرور کرور به کارنامه‌ی رضا رضایی - مدیرعامل گل‌ریحان البرز و تحلیلگر غرب وحشی - عادت کرده و منتقد شماره‌یک وضع موجود در آن باشگاه بودیم، ناگهان در یک چرخشی عجیب خبر آمد که هومن ناظمی به‌عنوان یکی از ورزشی‌نویسان خبره و کاربلد رسانه‌ای استان‌مان که از قضا جزو همکاران دوست‌داشتنی‌ماست و ید طولایی هم از حیث قلم‌زنی در باب تیم‌های لیگ یکی دارد، به‌عنوان مدیر رسانه‌ای و مجید دودانگه - سرمربی با دانش و اخلاق‌مدار البرزی - به‌عنوان سرپرست جدید این تیم معرفی شدند.
مجید دودانگه که ثابت کرده مرد روزهای سخت با دانش‌فنی بالا و سطح بازی‌خوانی درجه‌یکی است، در شرایطی در مقام سرپرست پا به گل‌ریحان (سردمدار تیم‌های البرزی) گذاشته که پیش از این به‌عنوان سرمربی سابقه‌ی معناداری را در صعود تیم‌هایش از لیگ دسته سه به دسته دو رقم زده است (سایپامهر البرز و شهدای رزکان) و با توجه به شناختی که وی از البرز و بازیکنان بومی‌اش دارد، بیش از پیش می‌توان به جریان‌سازی و صعود گل‌ریحانی‌ها به لیگ‌برتر در آینده‌ای نه‌چندان دور (حتی همین فصل) امیدوار بود.
نکته جالب‌توجهی که پیش از این در انتصابات و تصمیمات مدیران و مالکان (که هنوز مسائل قضائی‌شان در هاله‌ای از ابهام است) باشگاه به‌چشم می‌آمد این بود که در این استان کسی صرفا به دنبال استفاده از مربیان بومی نبوده و نیست؛ چرا که فوتبالی‌ها انتظار دارند اگر هم قرار است کسی خارج از استان بر روی نیمکت گل‌ریحان یا هر تیم دیگری در البرز بنشیند باید دارای سابقه‌ای روشن و دلیل شفافی بر آن انتخاب وجود داشته باشد.
شاید کمی دیر به‌نظر برسد اما مدیران باشگاه گل‌ریحان که مدت زیادی از عمر مدیریتی‌شان در فوتبال نمی‌گذرد، بالاخره فهمیدند که اگر قصد ماندن در این ورزش مردمی را دارند بهتر است کمی هم مردمی باشند و با تصمیم‌های منطقی و شفاف برای خود و باشگاه، پایگاه اجتماعی درست کنند؛ پایگاهی که طبعا ساختن آن کار هرکسی نیست!
البته هنوز برای قضاوت زود است. باید صبر کرد و دید تا ببینیم می‌توانیم این انتصابات تازه را رویکردی نوین و قدمی روبه‌جلو به‌جهت پیشرفت واقعی تنها نماینده‌ی استان در لیگ یک قلمداد کنیم یا همه‌ی این اقدامات با توجه به مقبولیت و محبوبیت ناظمی-دودانگه در میان فوتبالی‌ها و رسانه‌ای‌های استان، صرفا به‌جهت ایجاد سپر دفاعی و مصونیت گردانندگان اصلی از انتقادات در میان نشریات و ورزشی‌ها صورت گرفته؟ ما که بخیل نیستیم! به امید درخشش و موفقیت گل‌ریحان البرز...
