سعید شفیعیان/ به گزارش دیوان نیوز، روزنامه دنیای هوادار در یادداشتی نوشت: چند روز بعد خليفه با دشداشه غنيمتي در مجامع عمومي ظاهر شد و از آنجا كه قد بلندی داشت دستمايه پرسش «عبدالله حرزمی» شد كه: حتما خليفه پارچه بيشتری برداشته كه با اين قد بلند دشداشه اش تا مچ پايش است بهطوريكه اين پرسش سريع معمای اكثريت مردم شد و عاقبت خليفه را مجبور كرد كه در خطبه ها بگويد: پسر من هم در جنگ بود و سهم گرفت. او قواره اش را به من داد و اين دشداشه از دو قواره است.
اين حداقل وظيفه ای است كه يك مدير در هر رده به عهده دارد و بايد با يك سيستم روابط عمومی و رسانه ای قوی به پرسش های جامعه هدف خود پاسخ داده و تا حد ممكن ترديدها را رفع نمايد به خصوص در عصر كنوني كه شتاب ترويج اخبار از مختصات بارز آن است.
ولی وقتی به پرسش های جامعه پاسخ داده نمی شود پرسشگر تشنه پاسخ، پاسخ خود را در همه رگه ها و كانال های خبری مختلف دوست و نادوست جستوجو كرده و به هر طريق ممكن خوراك فكری خود را آلوده يا سالم جذب می كند و مجددا يافته های خود را با تفسير و تحليلی كه خود به آن می افزايد بسته به ميزان قدرت تاثيرگذاري خود نشر می دهد.
اين سم مهلكی است كه اين روزها به تدريج به بدنه جامعه تزريق می شود و در يك مسموميت خزنده به تدريج جامعه را هلاك می كند! حضرات مدعی حداقل به پرسش هاي عام كه بعضا عموميت وسيعي يافته و برخی نقل محفل همه كانال های مجازی و محفل های خودمانی می شود پاسخ دهيد.
آقايان وزرای نفت و نيرو، من پاسخ درست شما را می دانم ولی اين پرسش عام جامعه در اين روزها را پاسخ دهيد كه: درحالیكه همه مدارس و مساجد و دانشگاه ها و مراكز عمومي تعطيل است علت كمبود برق و گاز چيست؟ وقتي شما در گوشتان پنبه می گذاريد، بنگاه های بزرگ خبري و كارتل های رسانه ای هرطور كه مصلحت بدانند ذهن جامعه را به سمت اهداف خود سوق می دهند.