به گزارش دیوان نیوز؛ فرشید گله داری در یادداشتی در روزنامه دنیای هوادار نوشت: گویا آن‌طور که مشخص است، تیکی تاکا، اولین بار در لرستان و توسط مسئولین و برخی ادارات در استانِ زیبایِ ما، بنا نهاده شد، که بعدها جناب پپِ کبیر که به شدت سبکِ کاری‌اش مورد علاقه نگارنده است، با الگوبرداری از این روش در لرستانِ خودمان، آن را به نام خود ثبت کرد و با آن مفتخر به جام‌ها و عناوین متعددی در جهانِ فوتبال شد.
البته ایشان، اصول حرفه‌ای را هم رعایت کرد و برای این که به مقوله کپی پیست متهم نشود، شکلِ اجرایی آن را تغییر داد تا از ما ایرانی‌ها الگوبرداری نکرده باشد، البته این تاکتیکِ نابِ مسئولین لرستان را هم از دست به پا انتقال داد، البته به حق نه به تبحر و تخصص مسئولین استان لرستان...
تیکی تاکای اصلی، توسط مسئولین و با دست و ارسال بلند انجام می شود، اما جناب پپ فلسفه این بازی را بر پاسکاری ممتد و کوتاه و بازی با پا گذاشت، خلاصه که در تیکی تاکای مدیران ما، با دست، حریف (فرضی) گیج و منگ می‌شود و اما فلسفه گواردیولا کمی مغایر است.
در اینجا معمولا وقتی گذرت به برخی مدیران یا ادارات مختلف می‌افتد، طرفِ مربوط، بلافاصله شما را با یک ارسال بلند و یا به شکل هندبالی به طرفِ مسئولی دیگر پاس می‌دهد، این چرخه با الفاظِ اداری مختلف آنقدر تکرار می‌شود که بلانسبتِ من و شمای خواننده این مطلب، به شکر خوردن می‌افتیم.
شکی نیست بدون استثنا، برای همه‌ما هم یک‌بار چنین اتفاقی افتاده است که دچار این خرس وسط یا به عبارت اداری «بوروکراسی» شده‌ایم، پس یقینا به این شیوهِ آقایانِ مسئول، آگاه هستیم و به قولی همهِ ما زخم خورده‌ایم، البته تا حدودی از تکامل یافتن این خرس وسط بازی‌ها در کل کشور با خبر هستیم، اما در همین لرستان خودمان، اوضاع بسیار خیط است.
اکنون و با شیوع ویروس منحوس کرونا، بعضی اوقات در بروز مشکل، گاهی چنان گرفتار این بازی می‌شویم که خود هم خسته می شویم و دیگر قید آن‌را می‌زنیم و به اجبار، بیخیال موضوع می‌شویم، زیرا آنقدر گرفتار این طبقه و آن طبقه و این اداره و آن اداراه خواهیم شد، که دیگر نای راه رفتن را هم از دست می‌دهیم، چه برسد به حل مشکلِ خودمان...
این مسیر پیچیده که بارها و به کرات درمورد آن توضیح داده‌ایم، امری است که به شدت مردم را مستاصل کرده است و متاسفانه راه‌حلی نیز برای آن نیز پیدا نشده یا اگر هم شده، فردی از مسئولین به آن توجه‌ای نمی کند.
حال سوال ما از دوستان این است، وجود این همه افراد اضافه که بجای راه اندازی کار مردم، غالباً سنگ‌اندازی می کنند و هیچ گونه کارایی در مشاغلِ خود ندارند، چه ضرورتی دارد؟ آیا سنگ‌اندازی و وقت کشی هم به مشاغلِ اداری کشور اضافه شده و ما بی خبر هستیم؟ یا پولِ بیت‌المال اضافه کرده است که در قبال گفتنِ «کارِ من نیست»، «به طبقه فلان و به همکارم مراجعه کنید»، «الان وقت نهار است» یا «ساعت اداری به پایان رسیده است»، به چه علتی باید دولت مکلف به پرداخت میلیون‌ها تومن در هر ماه به این افراد باشد؟
در پایان از همه عزیزان عاجزانه درخواست می‌کنیم، اکنون که در آستانه انتخابات نیز هستیم، مردم دست از طایفه‌گرایی، باند بازی و امثالهم بر دارند تا شخص متخصص و اصلحی که لیاقت و شایستگی برخورد و رفع و رجوع این مشکلات را دارد، انتخاب شود تا شاید بتواند سر و سامانی به این آشفته بازار بدهد.
و کلام آخر شاید فلانی انسان خوبی باشد و نسبت فامیلی آن با ما، چشم ما را روی اصلی‌ترین ویژگی‌هایی که یک مسئول باید داشته باشد، که آن تعهد و تخصص است و این فامیل گرانقدر ما آن‌ها را دارا نیست، بسته باشد، اما بدون شک کشور عزیزمان در این برهه حساس، نیاز به مسئولانی متخصص و کاربلد در این زمینه دارد و در غیر این صورت آش، همان آش و کاسه همان کاسه خواهد بود، حالا دیگر انتخاب با ماست، می توانیم با انتخاب درست به پیشرفت و آبادانی شهر و کشورمان کمک کنیم و یا می توانیم با انتخاب اشتباه چرخه باطل روی کارآمدن مسئولان ناکارآمد را ادامه دهیم ....
نویسنده: فرشید گله داری