به گزارش پایگاه خبری دیوان نیوز؛ مهرداد تیموری مدیرمسئول روزنامه دنیای هوادار و دیوان نیوز در یادداشتی نوشت: اینکه شورای نگهبان عملا بعد از رصد بحران ناکارآمدی که حاصل ریاست جمهوری‌های مشکل‌دار این دهه بوده، فیلتراسیون احراز صلاحیت نامزدهای این مقام را قوی‌تر کرد، قابل درک و حتی دفاع است چرا که احتمالا 4 یا 8 سال دیگر ادامه این بحران ناکارآمدی می تواند امنیت و انسجام ملی کشور را، آن هم در این پیچ خطرناکی که در آن هستیم، مورد تهدید شدید قرار دهد اما از آن طرف چینش نامزدهایی که در مقابل «سید اصلح» ماست، جداً دردآور و یاس‌آور است و بخصوص بعد از اولین مناظره تلویزیونی بیشتر هم نمود پیدا کرد.
اینکه نظر بنده در باب نفس مناظراتی! که در آن نامزدهای ریاست جمهوری جبراً به سمت و سوی پوپولیستی‌ترین رفتار میل می‌کنند، چیست بماند برای بعد، اما آنچه در این مناظرات به بدترین شکلش رخ‌نمایی کرد، نیشدری بود که این احراز صلاحیت‌ها به سیمای نورانی «سید اصلح» ما زده است.
به واقع قراردادن بزرگی چون سید ابراهیم رئیسی با این بلندای رای و نظر در مقابل کوتاه‌قدهای جناح رقیب با آن ادبیات سخیفشان به سود چه کسی تمام شد؟ دیدن افرادی که خودشان در به وجود آمدن وضع موجود و ناامیدی جمهور مردم از جمهوری اسلامی، اتهاماتشان در نزد مردم کمتر از بزرگانشان نیست، حالا در جایگاه دفاع از جمهوریت قرار گیرند! و خود را در هاله‌ای از مظلومیت کاذب بدانند و برانند بر زبان هر آنچه لیاقت خودشان و دوران سیاهشان هست، دردآور نیست؟
اصلا چه نیاز بود به این کار وقتی مردمی بعد از چهار سال به رای العین دیده بودند تخریب «سید اصلح » ما از سوی زعمای این‌ها در دوران پیشین چه دروغ‌های ناجوانمردانه‌ای بوده و آتش دروغ‌هایی که برای «ابراهیم» افروخته بودند حالا به گلستان برایش تبدیل شده و بسیاری از ملت پشیمانند از باور آن جادوی سیاه و شعبده پلیدی که انتخابات قبلی به اسم برجام و تعامل با دنیا! به خوردشان داده بود و گشایشی که ایجاد نکرده بود؟
من مظلوم این انتخابات را «سید ابراهیم» می‌دانم که هم از دشمنی ضربه می‌خورد که می ترسد هیبت و هیمنه جمهوری اسلامی ایران بیش از پیش تحت زعامت ریاست جمهوری «سید صالح » در منطقه و جهان برکشیده شود و در این راه سربازان و گماشته های داخلی و خارجی‌اش را به صف کرده و فرمان داده تا هر آنچه می توانند برای ایجاد نشدن چنین حادثه نیکی به میدان بیاورند و هم از دوستانی ضربه خورده که بخاطر مصالحی ولو قابل تامل، اینچنین باعث شدند سیدِ ما نگاهشان را از افق‌های دور دست و اهداف و قله‌های مرتفع ملی بدزدند و به پایین بیندازند تا بتوانند حجویات و حزلیات این جماعت کم ارتفاع را رصد کنند و بشنوند و از همه درد آورتر، پاسخ دهند.
دلم می‌خواهد ادامه دهم این رنج نامه را اما تحمل گفتن از رنج و غمی که این «مقتدر مظلوم» باید در این راه تحمل کند، صبر و حلم و توانایی بیشتر می‌خواهد که بماند برای بعد.
شاید بعد از رایی که به «ابراهیم» دادم کمی آرام گیرم و بیشتر نوشتم. یا علی
نویسنده: مهرداد تیموری