مرتضی دهقان‌آزاد/ به گزارش دیوان نیوز؛ با این وجود و علیرغم پیگیری، شناسایی و رفع بخشی از موانع ساختاری آن توسط مسئولان تلاشگرش در یکی دو سال گذشته، این خطه کماکان از فقدان بعضی از بدیهی ترین امکانات زیست شهری در رنج است و بیش از همه با کاستی های بودجه ای و اعتبارات پولی، مالی ملی، استانی دست و پنجه نرم می کند. اما با واکاوی نیازهای بنیادین آن، هر لحظه بیم آن می رود که در صورت عدم اتخاذ تدابیر پیشگیرانه و سریع الاثر، این شهرستان سرشار از سرمایه های اجتماعی، اقتصادی قابل اعتنا، در مسیر روزمرگی ها و کم توجهی های آنی و آتی، دچار چالش ها و آسیب های بیشتری شده و بیش از همه به شناسه و شناسنامهٔ هویتی آن، یعنی حفظ هویت باغشهری اش، خدشه وارد گردد.
لذا، فرضست که افزون بر تمرکز و توجه تمام مسئولان استانی و شهرستانی به توسعه افزایی چند ضلعی آن، در اولویتی بلاتردید، مدیریت شهری چهار باغ با حمایت قاطع اعضای محترم شورای اسلامی شهر، ضمن تشکیل کارگروهی ویژه و تمهید و کاربست تدابیری خاص، به فوریت، هیئت و هندسهٔ فیزیکال شهری و نمادهای اختصاصی و فرم منحصر بفرد زوایای مختلف زیستگاهی آن را مورد مداقه و ساماندهی ساختارمند و علمی قرار داده و پیشاپیش از ابتلای چهار باغ به معضلات گریبانگیر دیگر باغشهرهای نابوده شده در استان، نظیر کلانشهر کرج که در گذشته ای نه چندان دور باغشهری تماشایی بود، پیشگیری نمایند.
به همین منظور ضرورت دارد که مدیریت شهری چهارباغ، با ملحوظ داشت طرح و تفکرات و نگاه های نوین و کاربست معیارهای بومی، منطقه ای و ترویج معماری ایرانی، اسلامی، علی الخصوص در ساخت ابنیهٔ شهری و اماکن عمومی، چهارباغ را از سر و شکل بدقواره و ناموزون حاشیه نشینی و بویژه، سرگردانی در وضعیتِ شتر مرغیِ نه شهر و نه دهستان! نجات داده و با برنامه ریزی ها و اقدامات مستمر و قابلیت اشتراک گذاری با شهروندان، علاوه بر تدوین نقشهٔ راهی متناسب و دارای پیوست های فرهنگی، اجتماعیِ همزاد با مختصاتِ این شهرستان، علاوه بر صیانت از ساحت و ساختار باغشهری این زیست بوم قابلیت مند، فرآیند رشد و توسعهٔ همگون آن را از محله ها، بلوارها، میادین، کوچه و خیابان ها و در کلیت شاکله سیما و منظری و حتی در پی افکنی ساختمان های اسکانی، اداری آن، با هویت اصیل باغشهری بارگذاری نمایند.
بنابراین، برای اینکه این اتفاق خوش، دست بدهد، لازمست که در برنامه ای دقیق و بلند مدت، افزون بر صیانت از بافتار باغ، گلخانه ای چهار باغ و مراقبت از ساختار و ساحت پرورشگاهِ آبزیانی و زیستگاه گل و گیاهی آن، با جلا بخشی به جاذبه های بصری، گردشگری آن، شاکلهٔ شهر، بگونه ای تعریف و طراحی و تثبیت گردد که هیچ رویکردی خارج از آن نقشهٔ راه و مقررات مصوب شده توسط شورای اسلامی شهر و مجموعه تصمیمات الزام آور شورای اداری شهرستان، بر روی میز پیگیری مسئولان و ایضاً مطالبهٔ شهروندان قرار نگیرد. حال بدیهی است که برای تحقق این خواسته، ورود و اقدام عیارمند و عملگرایانه شهرداری چهارباغ بعنوان پیشران پیشرفت شهرستان، می بایست شامل هسته های حمایتی و بسته های تشویقی خاصی گردد و پیشیرد اهداف طراحی شدهٔ آن دارای چارچوب ها، قوانین لازم الاتباع و مقررات الزام آوری باشد تا خدای نکرده، توسعهٔ تبیینی، تقنینی چهارباغ، شکل رشد نامتقارن طولی و بلند مرتبه سازی قارچ وار را بخود نگیرد.
البته که برای ایجاد فضای مورد نظر و حراست از هویت باغشهری چهارباغ، شایسته تر آن است که با توجه به قرابت این شهرستان به بزرگراه های شمالی و جنوبی و نیز خطوط ریلی و بویژه منطقه آزاد اقتصادی و فرودگاه باری، مسافری پیام، جذب مسافران و گردشگران و بویژه پهن کردن فرش قرمز برای جلب سرمایه گذاران کلان در راستای رونق حوزه های تولیدی، تجاری گل و گیاه و آبزیان، با افق تبدیل منطقه ای چهار باغ به هلدینگ و هتلینگ واردات و صادرات تخصصی استان البرز، با حائزیت هتل ها و امکانات توریست و تاجر پذیری در اولویت نخست تصمیم گیران شهرستان و استان قرار بگیرد.
کوتاه سخن اینکه انتظار می رود که این طرح پیشنهادی، که پیش از این نیز مکرراً و مفصلاً در باب آن یادداشت واره های فراوانی به قلم را قم این سطور نگاشته شده و از قضا، استاندار عبدالهی نیز در بازدیدهای ترجیع وارش از شهرستان، پیوسته بر پایش حیات هویتمند و حفظ کارکرد باغشهری چهار باغ، تصریح و صحه گذاشته اند، توسط کارگروهی متشکل از زبدگان و نخبگان بوم شناس و مسلط بر مسائل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و مشرف و متخصص در شهرسازی و محاط بر راهبردهای توسعه، به بحث و گفتگو گذاشته شود و نتایج حاصله، بعنوان نقشه راهی جامع و مانع تدوین و جمع بندی شده و بشکل مجموعه ای از مقررات الزام آور در پنجره ای واحد و قابل دسترسی بارگذاری گردد تا در آینده ای نزدیک، علاوه بر تماشای افق های آبادانی چهارباغ، این شهرستان نوبنیاد و در حال گسترش، از گزند هر گونه بی سامانی های محتمل و آسیب های آتی رهایی یافته و بسرعت به منطقه سبز گل پروری و گردشگر پذیری استان با حائزیت جذابیت های اقتصادی، توریستی و نمادمندی ریه های تنفسی البرز مبدل شود.