سارا نصرتی/ به گزارش دیوان نیوز؛ حفاظت و بهسازی محیط زیست و گسترش فرهنگ حمایت از آن، حق شهروندان است و دولت باید این حق را در برنامه‌ها، تصمیمات و اقدام‌های توسعه‌‌ای، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره مدنظر قرار داده و با آلودگی و تخریب محیط زیست مقابله کند. اصل ۵۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، حفاظت از محیط زیست که نسل امروز و نسل های بعد باید در آن حیات اجتماعی روبه رشدی داشته باشند را وظیفه عمومی می داند و تحقق این اصل از وظایف همه ارکان حاکمیت و اقشار جامعه است. شهروندی محیط زیستی به معنای داشتن دانش، نگرش و مهارت‌هایی در زمینه محیط زیست است، به طوری که این موارد به رفتار طرفدار و سازگار با محیط زیست منجر شود و این امر مستلزم دارا بودن سواد محیط زیستی و بوم شناختی است. تمام حامیان محیط زیست فارغ از تمام مشکلاتی که گریبانگیر جهان شده است به اهمیت ویژه محیط زیست تاکید دارند. بسیاری از آنها معتقدند که محیط زیست در وضعیت قرمز قرار گرفته است و اگر به موقع به داد آن نرسیم اولین قربانیان این تخریب انسان ها خواهند بود. بسیاری آنقدر غرق در زندگی سرمایه داری هستند که فراموش کرده اند زندگی انسان ها تا چه اندازه با محیط زیست گره خورده است. اهمیت محیط زیست بر کسی پوشیده نیست. توجه به این موضوع می‌تواند چهره خوبی از ایران و ایرانی در نظام بین‌الملل به نمایش بگذارد. بخش عمده‌ای از معضلات محیط زیستی موجود، ریشه در فقدان آگاهی‌های لازم در زمینه ارتباط انسان و محیط زیست دارد و در واقع نوعی مشکل فرهنگی محسوب می‌شود، بنابراین نیازمند عزم ملی و بین‌المللی برای تقویت فرهنگ حفاظت از محیط زیست در سطح اقشار مختلف جوامع است. بنابراین هدف از آموزش محیط زیست ایجاد حساسیت، تعهد و مسئولیت در افراد نسبت به حوادث و تغییرات فیزیکی، اقتصادی، زیستی، اجتماعی، سیاسی و تأثیر آن بر زیست کره است. اشکال اصلی در عدم موفقیت و عدم پیشرفت در برنامه های محیط زیست در ایران آن بوده که برنامه ریزان و مسئولین در گذشته به دنبال الگو ها و راهکارهای غربی و بیگانه بوده اند در حالی که تنها راه پیشرفت واقعی در خصوص محیط زیست توجه به مولفه ها و راهکارهای ایران-اسلامی در حفظ محیط زیست می باشد. بومی سازی محیط زیست و سازگار نمودن طرحها و برنامه های زیست محیطی کشور با فرهنگ غنی، تاریخی و شکوهمند اسلامی ایرانی مان و دوری گزینی از فرهنگ وارداتی غربی و بیگانه تنها راه حفظ و حراست از میراث گرانبها و تاریخی محیط زیست در ایران است.
