مریم آقانوری/ به گزارش دیوان نیوز؛ این صدا را اولینبار از بلندگوی مسجد محل شنیدم، وقتی فقط ۳ سالم بود. بعد آژیری ممتد که نمیدانم چقدر طول میکشید اما انگار زمین و زمان را به هم میریخت؛ برق قطع میشد؛ شهر یکپارچه ظُلمات بود و فقط صداهای وحشتناکی پشت سر هم میآمد. ترس بود و اضطراب.
طولی نکشید که مفهوم جنگ، دیوار صوتی، بمب و موشک و ویرانه، کشتار، آوارگی و... را درک کردیم. اولین تصویرها از قاب تلویزیون کوچک نارنجی رنگمان توی طاقچه خانه که زُل زده بودیم به صفحه سیاه و سفیدش، شاید بمباران فرودگاه مهرآباد بود در شهریور ۵۹. اما من بیشتر ازهمه تصاویر خرمشهر یادم هست، همان وقت که تانکهای عراقی از کوچهها رد میشدند؛ وقتی پدر و مادر ضجه میزدند، جوری که انگار بدن ما بچههایشان زیر چرخ شنی تانکها لِه میشود. همان وقت مفهوم وطندوستی را با سلول به سلول تنمان لمس کردیم.
نمیدانم چه شد؟! پسرهای کوچه که تا دیروز کیف و کتاب توی دستشان بود و بر سرِ لقمههای نان و پنیرِ زنگ تفریح، دعوایشانتا دفتر مدرسه و خانه میکشید، یک شبه مرد شدند. با همان کتانیهای رنگ و رو رفته، چفیه به گردن، کنار مسجد محل صف کشیدند و از زیر قرآن رد شدند. رفتند و یکی بیسر آمد و یکی سوخته و آن یکی بی نام و نشان....
مفهوم شهید یک قاب روی طاقچه یا یک اسم روی تابلو نبود. اصلا شهید بچه خانه همسایه، هم محلی یا همشهری نبود. شهید، غیرتِ در خون غلتیده یک ملت بود. شهید یک جان، حلول کرده در روح ملت بود. اصلا هیچ مطرح نبود. آنچه بود ایمان و اتحاد یک ملت بود برای دفاعی به بلندای نام ایران و تقدس نام نامی همه شهیدان. از شهید فهمیده ۱۳ ساله گرفته تا محمدجهان آرا، تا ابراهیم هادی، تا همت و باقری تا.... سردار دلها حاج قاسم سلیمانی و هزاران شهیدی که از جان شیرینشان گذشتند تا اسلام زنده بماند. تا یک وجب از خاک میهن به دست بیگانه نیاُفتد.
حالا چهل و چند سال است که از آن دوران میگذرد. اما هنوز هم هر وقت صدای آژیر را میشنوم ته دلم خالی میشود. اما یاد آن بچه بسیجیهایی میافتم که هنوز ته ریششان سبز نشده بود. یاد مادرانی که اشک را با چشمهایشان میخوردند مبادا پای رفتنِ پسرها شُل بشود. یاد آنها که چندین جگرگوشه را فدای سر وطن و ملت کردند.
حالا خیلی چیزها تغییر کرده، شاید خیلی از مفاهیم رنگ باخته، اما وطن همان است. ملت همان است و غیرت و وطن دوستی همان. رمز موفقیتهم شاید همان مفاهیمی است که در دفاع مقدس آموختیم؛ اتحاد و غیرت.