به گزارش دیوان نیوز، سجاد نادر که پیشینه‌ای هفت ساله در هنر - صنعت صداپیشگی و گویندگی دارد اظهار داشت: با هوش مصنوعی و فناوری جدید، دیگر صنعت صداپیشگی به تدریج حذف می‌شود. هر دوبله‌ای که به هوش مصنوعی داده شود با هر صدا و زبانی که بخواهید به شما تحویل می‌دهد.
او افزود: در زمان حاضر دوبله به صنعت تبدیل شده و به صورت انحصاری در دست برخی شرکت‌ها و موسسه‌هایی است که به طور مستقیم با پلتفرم‌های شناخته شده قرارداد دارند و اگر برای آنها دقیقه‌ای صد هزارتومان پرداخت می‌شود به موسسات ۴۰ هزار تومان پرداخت می‌کنند و به طور مستقیم هم با موسسه‌ها و آموزشگاه‌ها کار نمی‌کنند و این موسسات دسته سومی می‌شوند و به همین سبب دوبله برای پلتفرم‌ها صرفه اقتصادی ندارد.
این دوبلور و گوینده در این باره که چرا به کسانی که در موسسه‌ها آموزش می‌بینند اجازه فعالیت در دیگر موسسه‌ها داده نمی‌شود؟ گفت: این موسسات تولیدات ندارند و صرفا آموزش می‌دهند و مبلغی برای آموزش دریافت و مدرک ارائه می‌کنند.
نادر همچنین درباره تفاوت میان اجرا در رادیو و دوبله اظهار داشت: اجراگر دوبله، ابتدا باید فیلم را ببیند، به نوعی باید بازی کند، زمان، مکان، شخصیت‌شناسی و کاراکترشناسی را باید داشته باشد اما در نمایش رادیویی که به نوعی بازی است و اجراگر باید بازی را بلد باشد و دیالوگی که به او داده شده و طنزی که به او سپرده شده را بازی کند.
وی اضافه کرد: در نمایش‌خوانی برخی مواقع باید با لحن بازی کند و لحن و گفتار گوینده بالا و پایین می‌شود و حس او هم مهم است. گوینده‌هایی داریم که تیپ‌سازی را نمی‌دانند و خیلی‌ها هم تیپ‌سازی می‌کنند و صداهای رئال خودشان است و دکلمه‌ها و دلنوشته‌ها را می‌خوانند.
نادر در عین حال درباره اهمیت صداسازی گفت: اگر برنامه طنز باشد و رادیویی، صداسازی بسیار اهمیت دارد. اما در دوبله صداسازی خیلی مهم نیست و اتفاقا سعی می‌شود که از صدای خود شخص استفاده شود مگر این‌که دوبله انیمیشن باشد و صداسازی.