به گزارش دیوان نیوز، "حمید عبداللهی" افزود: گونه های اصلاح شده درخت "به" فاقد گسی بوده و افزون بر عطر و طعم بسیار دلنشین، می‌تواند همانند سیب به صورت تازه خوری مورد مصرف قرار گیرند.
وی بیان کرد: یکی دیگر از برنامه‌های اصلاحی برای درختان "به" کاشت آنها به روش های نوین در باغات است ؛ در گذشته باغ‌های درخت "به" با تراکم حدود ۴۰۰ درخت در هکتار کاشت می شد که باغداران در هر هکتار حدود ۱۰ تا ۱۵ تن میوه برداشت می کردند.
عبداللهی یادآورشد: تحقیقات جدید با استفاده ازکاشت ارقام پاکوتاه و همچنین استفاده از پایه‌های عاری از ویروس نشان داده است که می‌توان تراکم کشت درخت "به" را به بیش از ۲ هزار درخت در هکتار افزایش داد و در این شرایط تولید میوه "به" می‌تواند به صورت قابل توجهی نسبت به باغداری سنتی افزایش پیدا کند.
وی توسعه باغداری مدرن درخت" به" و افزایش تعداد درخت در هکتار با استفاده از کشت‌های متراکم درختان عاری از ویروس را موجب افزایش عملکرد ، افزایش بهره‌وری مصرف آب دانست.
عضو هیات علمی پژوهشکده میوه های معتدله و سردسیری اظهار امیدواری کرد که تلاش‌های صورت گرفته در زمینه شناسایی و انتخاب انواع برتر درخت "به" در آینده نزدیک بتواند زمینه ساز گام‌های بزرگتر در رابطه با نوسازی باغ‌های این محصول در مناطق تولید میوه به شده و گام‌های موثری را در رابطه با نوسازی باغ‌های سنتی کشور به باغ های مدرن به همراه داشته باشد.
ایران سومین کشور تولید کننده محصول "به" در جهان است
عبداللهی یادآورشد: اکنون ایران پس از کشورهای چین و ترکیه، یکی از تولید کنندگان اصلی میوه ارزشمند"به " در جهان است.
عضو هیات علمی پژوهشکده میوه‌های معتدله و سردسیری گفت: میوه "به" را می‌توان علاوه بر تهیه مربا به صورت دمنوش یا استفاده در تهیه انواع مختلفی از غذاهای سنتی، به عنوان یک گیاه دارویی نیز مد نظر قرار داد.
وی بیان کرد: در زمان حاضر سطح زیر کشت درخت "به" در ایران اندکی کمتر از ۱۰ هزار هکتار بوده و استان‌های اصفهان، کرمان و فارس از مناطق اصلی تولید کننده این میوه در کشور می‌باشند.