این درخت کنهسال همچون لوبیای سحرآمیز از دل یک ساختمان بلند در حال احداث در محله باغ فردوس واقع در خیابان ولیعصر تهران با قامتی بلند قد برافراشته و همچنان استوار است، گویی این درخت نمادی از مقاومت طبیعت در برابر تغییرات شهری است و یا بهتر بگوییم الگویی برای آینده‌ای سبز تهران بشمار می‌آید.
روایت نجات درخت ۸۰ ساله در دل خیابان ولیعصر(عج) متفاوت از سرنوشت درختان خیابان ولیعصر تهران است که کمی با واگویه‌های دیروزهای مدیریت شهری تفاوت دارد.
درختی ۸۰ ساله که از دل خاک برخاسته و با پوست ترک خورده‌اش و شاخه‌هایی که به آسمان می‌رسند در میان انبوهی از سیمان و بتن زنده مانده است.
این درخت حالا نه فقط یک یادگار طبیعی، بلکه نقطه‌ای از امید و الهام و نمادی از ایستادگی و زندگی در برابر موج بی پایان تخریب طبیعت است.
این بار شهرداری تهران در چالشی جدید تصمیم گرفت تا در پس همه اقدامات ریز و درشت خود این درخت را جریان ساخت و سازهای توسعه شهری در سرای یک محله حفظ کند. اما چرا!؟
آخر می‌دانید بطور معمول در پس همه ساخت و سازهای شهری درختان نخستین قربانیان هستند اما این بار، شهرداری تهران تصمیم دیگری گرفت و بر خلاف جریان آب حرکت کرد تا این درخت را حفظ کند!
این درخت در محوطه سرای یک محله در حال احداث واقع در خیابان باغ فردوس در شمال تهران قرار دارد و در حالیکه قرار است چهار هزار و ۶۰۰ اصله درخت کهنسال خیابان ولیعصر با عمری بیش از ۱۰۰ سال با بهانه بیماری توسط مدیریت شهری قطع شوند، درخت قدیمی حفظ شده است.
همانطور که همه می‌دانیم خیابان ولیعصر، طولانی‌ترین خیابان خاورمیانه و یکی از نمادهای تهران همیشه با چنارهای سر به فلک کشیده‌اش روزگاری به‌عنوان «رگ سبز تهران» شناخته می‌شد.
اما دریغ که در سالهای اخیر، درختان این خیابان با تصمیمات مدیریت شهری همچون بسیاری از درختان دیگر تهران، در برابر موج توسعه شهری از دست رفته‌اند.
با این حال، درخت ۸۰ سالهای که در محوطه سرای محله باغ فردوس زنده مانده نشانه‌ای از گذشته پر درخت خیابان ولیعصر است.
درختی که روزگاری، سایه‌اش میزبان کودکانی بود که زیر آن بازی می‌کردند و سالمندانی که با آن درد دل می‌کردند و اما حالا قرار است این درخت محفلی عمومی برای محله باشد؛ جایی برای گردهمایی و یا آرامش و ارتباط دوباره با طبیعت و مردم.
این فضا حالا بیش از یک ساختمان معمولی است یعنی این درخت به نمادی از اجتماع و ارتباط تبدیل شده است، حالا دیگر خانواده‌ها می‌توانند زیر سایه آن جمع شوند، کودکان در کنار آن بازی کنند و سالمندان برای لحظه‌ای آرامش در کنار آن بنشینند.
این درخت هم اکنون نفسی از نفس‌های خیابان ولیعصر است شاید هم بخشی از هویت تاریخی این خیابان بشمار می‌رود و شاید هم یادآور روزهایی است که خیابان ولیعصر هنوز از سایه درختان خود تنفس می‌کردند.
این روزها وقتی عابران از کنار این ساختمان می‌گذرند، نگاه‌شان با این درخت گره می‌خورد گویی زندگی این درخت و هر برگ و شاخه‌اش به آنها یادآوری می‌کند که در سخت ترین شرایط؛ زندگی راه خودش را پیدا می‌کند.