بهروز افخمی  در پاسخ به این سوال که فیلم مرحوم داریوش مهرجویی را چه زمانی آماده خواهد کرد، اظهار داشت: من بعد از ماجراها و جنجال‌هایی که به راه انداختند، مشغول کارهای دیگری شدم و فرصت پیدا نکردم که این تحقیق را شروع کنم.

وی افزود: نگران بودم کسانی که در پرونده مهرجویی به قتل متهم هستند، اعدام شوند و فرصت تحقیق از دست برود، خوشبختانه مثل اینکه اینطوری نیست یعنی قاتلین یا کسانی که متهم شدند به قتل، فعلا اعدام نمی‌شوند، بنابراین ممکن است که بالاخره حقیقت ماجرا به تدریج معلوم شود. از این جهت خیال خودم زیاد ناراحت نیست فکر نمی کنم که فرصتی از دست برود، ولی ممکن است خودم عمر و فرصت نداشته باشم برای اینکه این کار را انجام بدهم.

افخمی با دعوت از نویسندگان گفت: از کسانی که نویسندگان خوبی هستند و خودشان را در زمینه داستان‌نویسی، فیلم سازی یا مستند سازی بااستعداد می‌دانند، خواهش می‌کنم سراغ نوشتن رمان این قضیه یا ساختن فیلم مستند آن بروند و نگذارند که مطلب از روی تنبلی و یا ترس و لرز سیاسی در ابهام باقی بماند. اگر رمان خوبی در این زمینه نوشته شود من خودم خریدارم.

وی در پاسخ به حواشی فیلم «سن پطرزبورگ» گفت: این فیلم به آن معنا که گفته می‌شود امضای من را ندارد، به دلیل اینکه نقش پیمان قاسم‌خانی در آن بسیار زیاد است یعنی اگر قرار باشد شخصیت و کاراکتری را بگوییم که در فیلم زیاد منعکس شده و خیلی حضور دارد آن پیمان قاسم خانی است.

این کارگردان ادامه داد: من همیشه دوست داشتم یکی از فیلم‌نامه‌های پیمان را فیلم کنم و بالاخره در «سن پطرزبورگ» موفق شدم این کار را انجام بدهم، فکر می‌کنم کارگردانی فیلم خوب است ولی به هر حال اگه بگوییم که سایه کدام شخصیت روی فیلم افتاده سایه پیمان قاسم خانی است به ویژه به خاطر اینکه بازی خیلی خوبی هم داشته است. محسن تنابنده هم به عنوان نویسنده در فیلم کارهایی کرده است و سکانس‌هایی را نوشته بود.

وی افزود: موضوع این است که جمع کردن و کنار هم گذاشتن این دو نفر کار سختی شده است چون هر دو فیلم‌سازند و برای نقشی که در «سن پطرزبورگ» بازی می کردند، سن‌شان بالا رفته است، من فکر می کنم که من قسمت دوم «سن پطرزبورگ» را نمی‌سازم مگر این‌که فیلم‌نامه فوق‌العاده‌ای دستم برسد.

افخمی در پاسخ به سوالی درباره فیلم‌های این دوره جشنواره و بازگشت ابوالفضل جلیلی گفت: خیلی کنجکاو بودم ببینم بعد از این سال ها چه کاری انجام داده است. او در فیلم‌های مختلف، رویکرد متفاوت دارد، فیلم‌های آخرش، تجربی بود و در واقع کیفیتی داشت که به نظر می‌آمد در حال کشف عالمی است که سخت هم هست شاید آن زمان که دیدم، فیلم‌های آخرش را نمی‌پسندیدم ولی الان که نگاه می‌کنم فکر می‌کنم که بالاخره این هم سلیقه‌ای و یک نوع سینمایی است، شاید دوباره نگاه کنم خوشم بیاید.

وی درباره فیلم‌های این دوره و داوری جشنواره گفت: من دلم برای هیات داوران کباب است، برای اینکه ۳۳ فیلم را داوری کردن کار خیلی سختی است. من اگر عضو هیات داوران بودم خیلی سخت حاضر می‌شدم در جشنواره ای داور شوم که ۳۳ فیلم در بخش مسابقه دارد. فکر میکنم کاری که عجالتا باید داوران انجام دهند این است که حتما توافق می‌کنند برای هر رشته‌ای هفت کاندید داشته باشند نه پنج یا چهار اثر، برای اینکه ارزش کار داوران زمانی که کاندیداها را تعیین می‌کنند مشخص می‌شود.

افخمی گفت: شاید جایزه ها خیلی مهم نباشد زیرا با یک رای جا به جا می شوند اما ارزش کار داور زمانی معلوم می‌شود که کاندیدها را بخوانیم و ببینیم که همه استعدادهای تازه یا کسانی که کارشان را خوب انجام داده‌اند دیده و به جا آورده است. بین ۳۳ فیلم معمولا اگر قرار باشد که اجبار وجود داشته که تنها ۴ با ۵ کاندید معرفی شود، حتما به کسانی ظلم می شود.

وی درباره حضور ابراهیم حاتمی کیا و رسول صدرعاملی هم گفت: تا زمانی که فیلم ها را ندیده ایم نمی توانیم قضاوت کنیم، چه رفقای قدیمی، چه جوانان بدون اسم و رسم.

وی اظهار داشت: این دوره به نظر رقابت سختی است و هیچ کاری را نمی توان بی تفاوت کنار گذاشت، باید بدون در نظر گرفتن گذشته و توجه به آثار قبلی کارها را بررسی کرد.