رافائل گروسی در گفتوگو با نشریه آرژانتینی اینفوبائه گفت: «وضعیت ایران همواره در دستور کار دائمی آژانس بینالمللی انرژی اتمی قرار دارد.» وی در ادامه فضاسازیهای تبلیغاتی غرب درباره برنامه هسته ای کشورمان گفت: «ایران دارای برنامهای هستهای بسیار بلندپروازانه و گسترده است که در چارچوب آن، اورانیوم را تقریباً تا سطحی که برای استفاده نظامی مناسب است، غنیسازی میکند. به بیان دیپلماتیک، ایران سابقهای پر از روشنی و تیرگی داشته است و در برخی موارد به تعهدات بینالمللی خود عمل نکرده است که این امر منجر به تنشهای شدیدی شده است»
مدیرکل آژانس ادامه داد: «در این مقطع از بیثباتی شدید بینالمللی، بهویژه در خاورمیانه، نقشی که آژانس بینالمللی انرژی اتمی در مذاکرات ایفا میکند کاملاً حیاتی است.» گروسی ادعا کرد: «در ایران، ما با وضعیتی نسبتاً کنترلشده مواجه هستیم، اما این کشور همچنان بسیار نزدیک به آستانه هستهای است»
گروسی پیشتر نیز ادعاهای مشابهی را مطرح کرده بود که با واکنش تند مقامهای ایران مواجه شد. کاظم غریبآبادی، معاون وزیر امور خارجه، در این باره تأکید کرد که مدیرکل آژانس باید بر اساس گزارشهای فنی صحبت کند و نیتخوانی او خلاف اساسنامه آژانس است. وی تصریح کرد که برنامه هستهای ایران منطبق با نیازهای فنی و تحت نظارتهای پادمانی آژانس انجام میشود و اظهارات سیاسی مدیرکل نمیتواند حقوق کشورهای عضو در استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای را زیر سؤال ببرد.
غریبآبادی همچنین تأکید کرد که برنامه غنیسازی ایران اهداف نظامی ندارد و طبق معاهده عدم اشاعه، هیچ محدودیتی برای غنیسازی تحت نظارت آژانس وجود ندارد. وی افزود که گروسی هیچگاه به علت اصلی وضعیت کنونی، یعنی خروج یکجانبه آمریکا از برجام و عدم اجرای تعهدات طرفهای مقابل، اشاره نمیکند و این رویکرد جانبدارانه، اعتماد به نهادهای بینالمللی را تضعیف میکند. وی خاطرنشان کرد که گفتوگوهای سازنده و عادلانه بر اساس احترام متقابل و تعهدات متوازن، راهحل پایدار خواهد بود.
برنامه صلحآمیز هستهای ایران همواره تحت فشارهای سیاسی و اتهامات بیاساس غرب قرار داشته است. پیش از برجام، کشورهای غربی با امنیتیسازی این موضوع، تلاش کردند با ابزار تحریم و تهدید نظامی علیه ایران اقدام کنند، اما بسته شدن پرونده «ابعاد احتمالی نظامی» (PMD) در سال ۱۳۹۴، این بهانه را از میان برداشت.
ایران پس از امضای برجام به تمامی تعهدات خود پایبند ماند، اما آمریکا در سال ۱۳۹۷ بهطور یکجانبه از توافق خارج شد و اروپا نیز نتوانست تعهدات خود را اجرا کند. در نتیجه، ایران در چارچوب حقوق برجامی خود، گامهایی در کاهش تعهدات برداشت. مذاکرات احیای برجام نیز به دلیل تعلل و زیادهخواهیهای غرب به نتیجه نرسید.