عملکرد وزنه‌برداری ایران در سال ۱۴۰۳ بسیار پرچالش و پر از اتفاقات خاص بود. عملکرد این فدراسیون را می‌توان در ۲ مقطع ۶ ماهه خاص مورد بررسی قرار داد. ۶ ماهه نخست سال ۱۴۰۳ برای فدراسیون، بسیار پرچالش بود اما در ۶ ماهه دوم قهرمانان و مدیران متفاوت ظاهر شدند و کسب عنوان نایب قهرمانی جهان به نوعی حاشیه‌ها را پوشش داد.
در ۶ ماهه اول سال ۱۴۰۳ وزنه‌برداری ایران یک سهمیه المپیک را از دست داد و در پایان شهریور نیز با چالش سفر اسپانیا (وزنه‌برداری جوانان جهان) روبرو شد که در کنار لیست مسافران اروپایی، این فدراسیون با چالش حذف ۶ وزنه‌بردار روبرو شد.
البته اینکه تمام این دوران را سیاه ببینیم هم صحیح نیست و اتفاقاتی چون بازسازی خانه وزنه‌برداری و توجه ویژه به بخش پایه از اقدامات امیدوار کننده بود که مدیران فدراسیون در راستای آن گام برداشتند.
بازسازی فدراسیون وزنه‌برداری و سالن تمرینات تیم ملی، پرداخت بدهی سالن ایرانیان و برگزاری منظم لیگ و اعزام قهرمانان به رقابت‌های آسیایی و جهانی از دیگر اقامات مثبتی بود که فدراسیون نشین‌ها در یک سال گذشته انجام دادند.
جام جهانی تایلند و سهمیه‌ای که سوخت
در اواسط فروردین ماه سال ۱۴۰۳، سه وزنه‌بردار المپیکی ایران راهی تایلند شدند تا در جام جهانی به عنوان آخرین گزینشی المپیک حضور داشته باشند. هر چند که در آن تورنمنت علی داودی و میرمصطفی جوادی ۲ سهمیه ایران را قطعی کردند اما رضا دهدار نتوانست حتی یک کیلوگرم به رکورد سال ۲۰۲۲ خود اضافه کند و در نهایت از قطار پاریس پیاده شد.
عدم کسب سهمیه توسط دهدار انتقادات زیادی را به سمت نواب نصیرشلال سرمربی وقت تیم ملی، سوق داد اما فدراسیون نشین‌ها در آن روزها ارزیابی عملکرد وی را به بعد از المپیک موکول کردند.