وی افزود: شوت‌های ما انقدر مصنوعی بود که از خط عرضی زمین بیرون نمی‌رفت. ما حمله‌ای روی دروازه ویتنام ندیدیم. بچه‌ها می خواستند وانمود کنند که که توپ را لو می‌دهند اما تمایلی به انجام این کار نداشتند. شاید اگر من در کنفدراسیون فوتبال آسیا صاحب کرسی بودم، تصمیم اتخاذ می‌کردم که پس از آن هیچ تیمی به روح ورزش پهلوانی و جوانمردی آسیب نرساند. چرا ما از اشتباهات دیگر تیم‌ها درس نمی گیریم. تیم ملی فوتسال مردان در جام جهانی همین اشتباه را کرد و برای اینکه با حریف قوی‌تر روبرو نشود، چوب و ضربه‌اش را خورد. تیم ملی فوتسال ساحلی هم مجددا همین اشتباه را کرد. قرار نیست تک تک تیم‌ها راه اشتباه باقی تیم‌هایی که رفتند و مجازات شدند را تکرار کنند.

سرمربی پیشین تیم ملی فوتسال زنان عنوان کرد: نمی‌دانم که تفکرات کادرفنی چه بوده است و ما می‌توانستیم با اقتدار فوتسال زنان ایران را که پرچمدار این رشته هستیم، به تمام تیم‌ها در آسیا نشان دهیم. همه تیم‌ها باید از ما بترسند. چرا باید به خاطر رویارو نشدن با تایلند یا ژاپن خودمان را تحقیر کنیم و به بازیکنان اجازه ندهیم تا بازی کنند و در این بازی، نمایش مصنوعی داشته باشند. حداقل اگر نمی‌خواستند بازی کنند، در چارچوب دروازه توپ را نمی‌زدند و این موضوع قابل تحمل‌تر بود اما اینکه توپ را بچرخانیم و به حریف بدهیم و آنها هم تعارف کنند، اصلا قشنگ نیست. این فوتسال متعلق به افراد خاص نیست و برای همه ماست.

وی ادامه داد: ما خودمان را با این نمایش ضعیف به تیم‌های دیگر معرفی می‌کنیم. اصلا انتظار چنین تاکتیکی را از ایران نداشتم. به عنوان سکاندار آسیا وظیفه داشتیم به قدری قوی و محکم مقابل تیم‌ها بازی کنیم که آنها ترس از رویارویی با ما را داشته باشند نه اینکه از تیمی که سوم آسیا شده بترسیم. ما قهرمان آسیا بودیم و نمایش تحقیرآمیز و ضعیفی داشتیم. امیدوارم تاکتیکی که مربیان در نظر گرفتند، جواب دهد و اتفاقاتی که برای تیم ملی فوتسال مردان و فوتبال ساحلی مردان رخ داد، دامن ما را نگیرد.