جمهوری بلاروس، جمهوری خلق چین، جمهوری کوبا، جمهوری اسلامی ایران، جمهوری نیکاراگوئه، فدراسیون روسیه و جمهوری بولیواری ونزوئلا در حمایت از مواضع جمهوری اسلامی ایران در نشست شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در بیانیه‌ای ذیل دستورکار ۶ (و) «موافقتنامه پادمان جامع با جمهوری اسلامی ایران» حمایت کردند.
در این بیانیه با اشاره به اینکه ما تعهد دیرینه ایران به عدم اشاعه هسته‌ای به عنوان عضو پیمان منع اشاعه سلاح‌های هسته‌ای (NPT) را یادآوری می‌کنیم، خاطرنشان شده است: در حالی که سایر اعضا باید به حق ایران برای استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای به عنوان عضو NPT کاملاً احترام بگذارند. بنابراین، ما از سفر مدیرکل گروسی به تهران در ۱۶ آوریل ۲۰۲۵ استقبال می‌کنیم و همکاری و تعامل مستمر بین ایران و دبیرخانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را به رسمیت می‌شناسیم.
این کشورها در ادامه تاکید کردند: ما از بیانیه مشترک نشست پکن بین چین، روسیه و ایران که در ۱۴ مارس ۲۰۲۵ صادر شد، استقبال می‌کنیم. در این بیانیه، سه کشور مجدداً تأکید کردند که تعامل و گفتگوی سیاسی و دیپلماتیک مبتنی بر اصل احترام متقابل تنها گزینه عملی و قابل اجرا است و بر لزوم خودداری همه کشورها از هرگونه اقدامی که کار فنی، عینی و بی‌طرفانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را تضعیف می‌کند، تأکید کردند. در خصوص گزارش مدیرکل با عنوان (GOV/۲۰۲۵/۲۵) تأکید بر این نکته ضروری است که به اصطلاح «ارزیابی جامع و به‌روز شده» مندرج در آن، به ابتکار مدیرکل تهیه نشده، بلکه توسط قطعنامه با انگیزه‌های سیاسی و غیراجماعی جلسه نوامبر شورای حکام به او تحمیل شده است.
این بیانیه خاطرنشان ساخته است: این گزارش بیان می‌کند که آژانس تلاش گسترده‌ای برای راستی‌آزمایی در ایران متناسب با چرخه سوخت هسته‌ای و فعالیت‌های ایران انجام می‌دهد و ایران همچنان به همکاری با آژانس ادامه می‌دهد. از این گزارش مشخص است که تمام مسائل پادمانی باقیمانده مربوط به گذشته قبل از سال ۲۰۰۳ است. در این زمینه، شایان ذکر است که در قطعنامه دسامبر ۲۰۱۵ (GOV/۲۰۱۵/۷۲) شورا تصمیم به بستن تمام مسائل باقیمانده گذشته و حال گرفت.
در ادامه این بیانیه می‌خوانیم: ایران و دبیرخانه هر دو تلاش‌هایی را برای روشن شدن مسائل باقیمانده انجام داده‌اند. ما امیدواریم که این تعامل و همکاری بر اساس حرفه‌ای‌گری، بی‌طرفی و بدون فشار سیاسی و دخالت طرف‌های ثالث ادامه یابد. دبیرخانه باید شواهد و استدلال های ارائه شده توسط ایران را با هدف یافتن راه‌حل، در نظر گرفته و تجزیه و تحلیل کند. در این زمینه، توجه شما را به یادداشت توضیحی ارائه شده توسط ایران که به عنوان سند INFCIRC/۱۲۹۷ منتشر شده است، جلب می‌کنیم که شایسته بررسی دقیق و توجه کافی دبیرخانه و همه کشورهای عضو است.
کشورهای امضا کننده این بیانیه درباره پیش‌نویس قطعنامه پیشنهادی ایالات متحده، فرانسه، آلمان و بریتانیا، تأکید کردند: گزارش مدیرکل بیان نمی کند که ایران به تعهدات خود تحت توافقنامه جامع پادمان پایبند نیست. همچنین ادعا نمی‌کند که آژانس قادر به تأیید عدم انحراف مواد هسته‌ای نیست. همچنین شایان ذکر است که مدیرکل هیچ اقدامی از سوی شورای حکام را درخواست نمی‌کند. بنابراین، ادعاهای موجود در پیش‌نویس قطعنامه در مورد عدم پایبندی ادعایی ایران و همچنین نتیجه‌گیری در مورد ناتوانی آژانس، فاقد مبنای واقعی و حقوقی است. ما توجه داریم که اگر نتیجه‌گیری ادعاهای نادرست فوق توسط شورای حکام اتخاذ شود، خطر حل و فصل موضوع خارج از چارچوب آژانس را به همراه خواهد داشت. بنابراین، تأکید می‌کنیم که در شرایط فعلی، هرگونه مداخله عجولانه شورای امنیت سازمان ملل متحد به ایجاد اعتماد یا رفع اختلافات بین طرف‌های ذیربط کمکی نخواهد کرد.
در ادامه این بیانیه تصریح شده است: با توجه به موارد فوق، از همه کشورهای عضو آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌خواهیم که نقشی سازنده ایفا کنند و در برابر هرگونه تلاش برای سیاسی کردن مسائل پادمانی مقاومت کنند. در این راستا، از همه کشورهای عضو مسئول می‌خواهیم که از پیش‌نویس قطعنامه پیشنهادی حمایت نکنند. برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) که در سال ۲۰۱۵ مورد توافق قرار گرفت و توسط قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد تأیید شد، بیش از یک دهه تلاش دیپلماتیک توسط همه طرف‌های مربوطه را در بر می‌گیرد. خروج یکجانبه ایالات متحده از برجام، علت اصلی وضعیت فعلی است. ما قویاً معتقدیم که قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد همچنان معتبر است و باید توسط همه کشورها اجرا شود. با نزدیک شدن به روز اختتام برجام، تمام تلاش‌ها باید در راستای قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد انجام شود تا اطمینان حاصل شود که آنچه جامعه بین‌المللی چندین سال سرمایه‌گذاری کرده است، به سادگی نادیده گرفته نمی‌شود. ما از سه کشور اروپایی/اتحادیه اروپا و ایالات متحده می‌خواهیم که تمام مفاد قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد، از جمله زمان‌بندی مندرج در آن را به طور کامل اجرا کنند