«پیرحسین کولیوند» در ابتدا این جلسه ضمن تسلیت شهادت جمعی از هموطنان ایرانی گفت: در این ایام، جمعیت هلال احمر بیشترین آسیب را به افراد غیرنظامی متحمل شده است. حدود ۸۲۰۰ منزل مسکونی تخریب شده‌اند که از این تعداد، ۴۰۰ منزل به‌طور کامل ویران شده و مابقی نیاز به مرمت دارند. در میان شهدا، ۱۲۶ نفر زن و ۴۱ نفر کودک هستند که هیچ‌یک از آن‌ها نظامی نبوده‌اند. تصاویری که مشاهده می‌کنید، بخشی از کودکان و غیرنظامیانی هستند که توسط همکاران ما از زیر آوارها جستجو و تفحص شده‌اند.

وی ادامه داد: در این شرایط، پنج نفر از امدادگران عزیز ما به شهادت رسیدند. این پنج نفر در حین امدادرسانی مستقیماً مورد حمله قرار گرفتند. آمبولانس ما هدف حمله قرار گرفت و کاملاً سوخت. یکی از شهدای عزیز ما در حال امدادرسانی بود که این اتفاق رخ داد. تمامی این اقدامات، نقض آشکار کنوانسیون‌های ژنو، از جمله کنوانسیون‌های چهارگانه و پروتکل‌های الحاقی آن، به شمار می‌روند. طبق قواعد بین‌المللی، هیچ‌کس حق تعرض به نیروهای درمانی، امدادی و غیرنظامیان را ندارد.

در طول این دوازده روز پنج نفر از امدادگران عزیز ما به شهادت رسیدند. این پنج نفر در حین امدادرسانی مستقیماً مورد حمله قرار گرفتند. آمبولانس ما هدف حمله قرار گرفت و کاملاً سوخت. یکی از شهدای عزیز ما در حال امدادرسانی بود که این اتفاق رخ داد. تمامی این اقدامات، نقض آشکار کنوانسیون‌های ژنو، از جمله کنوانسیون‌های چهارگانه و پروتکل‌های الحاقی آن، به شمار می‌روند.رئیس جمعیت هلال احمر خاطرنشان کرد: من تمام موارد نقض حقوق بشر دوستانه را مستند کرده‌ام؛ این مستندات شامل جزئیات دقیق ساعت، مکان و میزان خسارات واردشده است. زیرا هرگاه حادثه‌ای رخ داد، گروه‌های جمعیت هلال احمر اولین کسانی بودند که به محل رسیدند. وظیفه ما امداد و نجات است؛ کار ما جستجو و نجات و رسیدگی به مردم در چنین شرایطی است. اما امنیت را از ما گرفتند و حتی اجازه امدادرسانی به ما ندادند. همان شهدای عزیزی که تصاویرشان را به شما نشان دادیم، مستقیماً مورد حمله قرار گرفتند و امکان امدادرسانی از آن‌ها سلب شد. با این حال، ما در همین شرایط دشوار، بسیاری را از مرگ حتمی نجات دادیم و آلام فراوانی را تسکین دادیم.

وی ادامه داد: وقتی پیکر پاک شهیدی را به خانواده‌اش تحویل می‌دهیم، دل آن‌ها آرام‌تر می‌شود. اما بسیاری از پیکرها به دلیل شدت انفجارها تکه‌تکه شده و از بین رفته‌اند. ما تمام این مستندات را ثبت کرده و به مجامع بین‌المللی ارسال کرده‌ایم. اولین مقصدی که این گزارش‌ها باید به آن ارسال شوند، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ است. ما در چندین مرحله، گزارش‌های خود را به این کمیته ارائه کرده‌ایم.

گزارش‌های نقض حقوق بشر را به دبیرخانه سازمان ملل متحد و شورای حقوق بشر ارسال کردیم

«پیرحسین کولیوند» با اشاره به اینکه ما گزارش‌های نقض حقوق بشر را به دبیرخانه سازمان ملل متحد و شورای حقوق بشر ارسال کردیم تا پیگیری‌های لازم انجام شود، گفت: مهم‌تر از همه، این گزارش‌ها را همراه با اعلام جرم برای دادستان دیوان کیفری بین‌المللی فرستادیم. ما این موضوعات را پیگیری کردیم و من شخصاً این پیگیری‌ها را انجام دادم. نماینده محترم کمیته بین‌المللی صلیب سرخ که در ایران حضور دارد، همراه من شد و به منزل خانم دکتر رسولی، یکی از شهدای داوطلب ما که متخصص جراحی زنان بود و به همراه فرزند و همسرش به شهادت رسید، آمد. او وضعیت منزل مسکونی این خانواده را مشاهده کرد. همچنین، همراه من به زندان اوین رفت. در آنجا، ورودی زندان اوین، ساختمان اداری، بیمارستان زندان و حتی آشپزخانه بیمارستان مورد تهاجم قرار گرفته بود. محلی که مردم و هم‌وطنان برای ملاقات و پیگیری وضعیت زندانیان به آنجا مراجعه می‌کنند نیز هدف حمله بود. ما در این مکان تعداد زیادی شهید دادیم و خسارات سنگینی متحمل شدیم. حتی دو موشک در این محل عمل نکرده بودند که این خود مانع امدادرسانی ما می‌شد. هر لحظه این خطر وجود داشت که این موشک‌ها منفجر شوند و این تهدیدی جدی برای امدادرسانان، آتش‌نشانان و گروه‌های پزشکی ما بود. همه ما، بدون تفاوت، در معرض این تهدیدات قرار داشتیم. من نماینده کمیته صلیب سرخ را همراه خود بردم تا این موارد را از نزدیک ببیند. همچنین، ایشان را به همدان بردم تا کارخانه‌های تولید مواد غذایی را که مستقیماً مورد حمله قرار گرفته بودند، مشاهده کند.

ورودی زندان اوین، ساختمان اداری، بیمارستان زندان و حتی آشپزخانه بیمارستان مورد تهاجم قرار گرفته بود. محلی که مردم و هم‌وطنان برای ملاقات و پیگیری وضعیت زندانیان به آنجا مراجعه می‌کنند نیز هدف حمله بود. ما در این مکان تعداد زیادی شهید دادیم و خسارات سنگینی متحمل شدیم. حتی دو موشک در این محل عمل نکرده بودند که این خود مانع امدادرسانی ما می‌شد.می‌توان از اقدامات رژیم منحوس صهیونیستی،  نمایشگاهی از نقض حقوق بشر تشکیل داد

رئیس جمعیت هلال احمر ادامه داد: شهر سرپل ذهاب مستقیماً مورد حمله قرار گرفت. بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) بیمارستان فارابی به‌صورت مستقیم هدف حمله بود. بیمارانی که در بخش مراقبت‌های ویژه بستری هستند، هیچ توانایی برای دفاع از خود ندارند. معلولان و افرادی که در مراکز بهزیستی نگهداری می‌شوند، نه امکان حرکت دارند و نه می‌توانند فرار کنند؛ آن‌ها چاره‌ای جز تحمل این شرایط ندارند. من این موارد را به نماینده کمیته بین‌المللی صلیب سرخ نشان دادم و ایشان مشاهده کردند. او اعلام کرد که این اقدامات نقض حقوق بشر دوستانه و مغایر با کنوانسیون‌های ژنو است. در سخنرانی‌هایشان نیز به این موضوع اشاره کردند.

وی افزود: بیش از ۸۰ کشور برای من پیام پیام‌های همدردی و تسلیت ارسال کردند. صلیب سرخ کانادا علاوه بر ابراز همدردی، این اقدامات را محکوم کرد. کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و فدراسیون صلیب سرخ نیز پیام‌های همدردی و پیگیری ارسال کردند و این فجایع را محکوم نمودند. یکی از همکاران داوطلب صلیب سرخ هند در فضای مجازی برایم پیامی فرستاد و نوشت: «آقای کولیوند، رستم هیچ‌گاه زمین نمی‌افتد.» این نشان می‌دهد که آن‌ها با فرهنگ، توان، غیرت و جوانمردی ما آشنا هستند.

رئیس جمعیت هلال احمر خاطرنشان کرد: در این شرایط، از روحیه امدادگرانمان نیز برایتان بگویم. امدادگران ما آموزش‌دیده، متخصص و توانمند هستند. من آن‌ها را بر اساس برنامه عملیاتی تقسیم‌بندی کرده بودم. در جمعیت هلال احمر، ما همیشه باید برای هر بحرانی، از سیل و زلزله گرفته تا انواع دیگر بحران‌ها، آماده باشیم؛ این ذات کار ماست. یکی از قرارگاه‌های ما در مازندران بود. امدادگران آنجا التماس می‌کردند و می‌گفتند: «آقای کولیوند، به خدا نه نگویید.» وقتی پرسیدم چه می‌خواهید، گفتند: «مدیرعامل گفته فردا نیروهای تازه‌نفس می‌فرستد، اما ما می‌خواهیم بمانیم.» آن‌ها می‌دانستند که موشک و بمب در کار است، اما بین رفتن و ماندن، اصرار به ماندن داشتند و ماندند. این غیرت امدادگران ماست.

وی ادامه داد: پدر شهید ملکی، همان شهیدی که عکسش را به شما نشان دادم، در مراسم تشییع جنازه به من گفت: «شما بروید امدادرسانی کنید، من به‌تنهایی تشییع را برگزار می‌کنم.» این روحیه، این غیرت، این جوانمردی و این فداکاری بود که ما شاهدش بودیم. ما به وجود همه همکاران و هم‌وطنانمان افتخار می‌کنیم. هم‌وطنانمان نیز بسیار کمک کردند، به میدان آمدند و کارهای خیر انجام دادند. آن‌قدر پیام دریافت کردم که می‌گفتند: «اگر جایی نیاز به نیرو دارید، ما داوطلب هستیم.» ما سه و نیم میلیون داوطلب داریم که ۷۰ هزار نفرشان عضو تیم‌های واکنش سریع هستند؛ آموزش‌دیده و آماده برای هر نوع عملیاتی. به یاد دارید که در زلزله ترکیه و سوریه، اولین گروه امدادی ما بودیم که به آنجا رفتیم، در حالی که خودمان هم‌زمان با زلزله خوی دست‌وپنجه نرم می‌کردیم. در آنجا، عالی‌ترین نشان و مدال فداکاری خدمت به جمهوری اسلامی ایران اهدا شد. ما با این فرهنگ، روحیه و ایده کار کردیم. اما می‌خواهم بگویم که در این ۱۲ روز، انواع و اقسام جنایت‌ها را شاهد بودیم. اگر تاریخچه را بررسی کنید و بخواهید نمایشگاهی از نقض حقوق بشر دوستانه و جنایات جنگی برگزار کنید، کافی است اقدامات این رژیم منحوس را جمع‌آوری کنید. این اقدامات به‌تنهایی برای پر کردن یک نمایشگاه کامل از انواع جنایت‌های جنگی کفایت می‌کند.

جنایتی بالاتر از هدف قرار دادن بیمارستان و اماکن درمانی وجود دارد؟

پیرحسین کولیوند در پاسخ به سوال ایرنا مبنی بر اینکه شاهد هدف قرارگرفتن هدفمند اماکن سازمان هلال احمر در جریان تجاوز ١٢ روزه بودیم، تحلیل شما از این اقدام چیست؟ گفت: مرکز ما مورد حمله قرار گرفت. در مجاورت ما، بیمارستان ولیعصر با ظرفیت ۲۵۰ تخت، بیمارستان سوانح سوختگی تهران با حدود ۲۰۰ تخت، مرکز نگهداری معلولین بهزیستی، بیمارستان خاتم با نزدیک به هزار تخت، مرکز جامع توانبخشی جمعیت هلال احمر، که بزرگ‌ترین مرکز پزشکی حج و زیارت است، قرار دارند. این ساختمان‌ها در دو مرحله هدف شدیدترین حملات و موشک‌باران‌ها قرار گرفتند. در سراسر جهان، اگر مرکزی درمانی مانند کلینیک یا بیمارستان باشد، تابلویی که اینجا بوق زدن ممنوع است. در اینجاها موشک‌های سنگین شلیک شد و علاوه بر ایجاد رعب و وحشت، برای حداقل نیم ساعت تا ۴۰ دقیقه، دود، خاک و خاکستر اجازه دید را به شما نمی‌داد و حتی تنفس سخت شده بود و علاوه بر ایجاد رعب و وحشت، برای حداقل نیم ساعت تا ۴۰ دقیقه، دود، خاک و خاکستر دید را مختل کرد و حتی تنفس را دشوار ساخت. این وقایع ثبت شده‌اند. تصور کنید بیماری در بیمارستان، معلولی در مرکز نگهداری معلولین، یا بیماری با سوختگی در مرکز سوختگی حضور داشت؛ آن‌ها در چه حالی بودند؟ ما همه انسانیم. جهان باید بداند و درباره این موضوع تأمل کند که آیا جنایتی بزرگ‌تر از این وجود دارد؟

تصور کنید بیماری در بیمارستان، معلولی در مرکز نگهداری معلولین، یا بیماری با سوختگی در مرکز سوختگی حضور داشت؛ آن‌ها در چه حالی بودند؟ ما همه انسانیم. جهان باید بداند و درباره این موضوع تأمل کند که آیا جنایتی بزرگ‌تر از این وجود دارد؟وی افزود: فیلم‌هایی که از دوربین‌های مداربسته این مراکز تهیه کردم، دلم را به شدت شکست و غصه‌ام را برانگیخت. در چنین شرایطی، کارکنان این مراکز به کار خود ادامه دادند، به بیماران رسیدگی کردند و با غیرت و فداکاری، بیمارانشان را تنها نگذاشتند. مگر می‌شود بمباران صورت گیرد و کسی به دنبال پناهگاه نرود؟ اما آن‌ها با فداکاری، به خاطر بیمارانشان به کار خود ادامه دادند. با این حال، این مراکز به‌صورت کاملاً آگاهانه هدف حملات سنگین قرار گرفتند. این‌گونه نیست که بگوییم چنین چیزی اتفاق نیفتاده است. معمولاً در جهان، این مراکز باید طبق کنوانسیون ژنو در امان باشند.

نیروهای هلال احمر مستقیماً در حین امدادرسانی هدف حمله قرار گرفتند

رئیس جمعیت هلال احمر در پاسخ به سوالی در خصوص هدف قرار گرفتن آمبولانس‌های هلال احمر در جریان جنگ تحمیلی علیه ایران، گفت: این آمبولانس تنها یک نمونه است. تعداد ۲۱ نفر از کادر درمان به شهادت رسیدند، اما پنج نفر از این عزیزان مستقیماً در حین امدادرسانی هدف حمله قرار گرفتند. آمبولانس‌هایی که به آن‌ها اشاره کردید و نمونه‌اش را به شما نشان می‌دهم، مستقیماً مورد حمله قرار گرفتند. همکار عزیزمان، خانم تقی‌نژاد، در اینجا حضور دارند. در لحظه‌ای که امدادگران ما مشغول امدادرسانی به مجروحان بودند، موشک مستقیماً به آن‌ها اصابت کرد. در تبریز، آقای زرتشت مستقیماً هدف موشک قرار گرفت. در اصفهان هم وضعیت به همین شکل بود؛ هیچ تفاوتی نمی‌کند. وقتی شعله‌های آتش را در آمبولانس می‌دیدید، انگار آن شعله‌ها را در دل و وجود خود احساس می‌کردید. هر کس مجروحی را در جایی افتاده ببیند، دلش به درد می‌آید و می‌خواهد کمکی کند. ما توان و امکانات کمک‌رسانی را داشتیم، اما همین امکانات هم مورد حمله قرار گرفتند.

آمبولانس‌های هلال احمر با آرم و نشان مشخص هستند و از دور قابل تشخیص‌اند. لباس من و امدادگرانم از هر زاویه‌ای مشخص است. این‌گونه نیست که بگوییم این حملات کورکورانه بوده؛ خیر، این حملات کاملاً آگاهانه و مستقیم انجام شد.وی خاطرنشان کرد: آمبولانس‌های هلال احمر با آرم و نشان مشخص هستند و از دور قابل تشخیص‌اند. لباس من و امدادگرانم از هر زاویه‌ای مشخص است. این‌گونه نیست که بگوییم این حملات کورکورانه بوده؛ خیر، این حملات کاملاً آگاهانه و مستقیم انجام شد. ما وقتی روضه‌های عاشورا را می‌شنویم، دقیقاً همان صحنه‌ها را دیدیم. سوختن خانه‌های مردم، تکه‌تکه شدن کودکانمان به‌سان علی‌اصغر، حضرت عباس‌ها و زینب‌هایمان را با چشمان خود دیدیم. این صحنه‌ها را واقعاً تجربه کردیم. متأسفانه این جنایت‌ها شدت زیادی داشت و هیچ رحمی در آن‌ها نبود. اما از سوی دیگر، غیرت، شجاعت و انرژی همکاران ما برای امدادرسانی لحظه‌به‌لحظه افزایش می‌یافت. ما از ۷۰ هزار امدادگر آماده‌به‌کار و تیم واکنش سریع خود، ۸۲۰۰ نفر را به کار گرفتیم. بقیه به‌عنوان نیروی ذخیره آماده بودند تا هر لحظه به ما کمک کنند.