بیژن ایرانی در یادداشتی با این عنوان در پایگاه تحلیلی خبری الف نوشت: نیویورک تایمز اخیرا تصاویری از "محمد زکریا المتوق"، کودک قحطی زده غزه ای منتشر کرده است. در قالب این تصاویر، این کودک از وضعیتی ناگوار ناشی از گرسنگی مفرط و سوتغذیه تحمیلی رژیم اشغالگر قدس به مردم غزه رنج می‌برد.
با این حال، نیویورک تایمز مدعی شده که کودک مذکور، مشکلات پزشکی زمینه‌ای هم داشته که بر وضعیت او موثر بوده است! تنها اندکی پس از این موضوع، معترضان به دفتر نیویورک تایمز در منهتن نیویورک یورش برده و روی دربِ ورودی آن نوشتند که "نیویورک تایمز دروغ می گوید، غزه در حال مرگ است".
بار دیگر این واقعیت پیش چشم جهانیان قرار گرفت که رسانه‌های مطرح غربی در بزنگاه‌ها تا چه اندازه مغرض و به دور از واقعیت هستند. در حقیقت، این رسانه‌ها را چندان نباید خارج از فضای معادلات سیاسی مطرح در جهان غرب در نظر گرفت. در این چهارچوب، آن‌ها درموقع لزوم چیزی بیش از یک اهرم برای دولت‌های غربی نیستند و صرفا دروغ‌های آن‌ها را با هدف اثرگذاری بر افکار عمومی بین المللی، پمپاژ می‌کنند.
از نیویورک تایمز باید پرسید آیا اطلاع ندارد بیش از ۲۰ هزار کودک بیگناه در نوار غزه به شهادت رسیده‌اند؟ آیا نمی‌داند همین حالا صدها هزار نفر در نوار غزه از جمله زنان و کودکان بیگناه، با گرسنگی مفرط دست و پنجه نرم می‌کنند؟ اینکه نیویورک تایمز این واقعیت‌های بزرگ و صریح را نمی‌بیند و با روایت‌های انحرافی سعی در جعل واقعیت‌ها دارد، حقیقتا عجیب است.
نکته دوم اینکه به نظر می‌رسد هرچه به جلو حرکت می‌کنیم، در قالب رویدادها و تحولات مهم، رسانه‌های غربی بی‌حیثیت‌تر از هر زمان دیگری می‌شوند و روز به روز بی اعتبارتر می‌شوند. این مساله از چشم اندازی کلان، برای قدرت‌های غربی یک زنگ خطر و هشدار جدی است. دلیل آن نیز روشن است: زیرا رسانه‌های غربی به عنوان یکی از بنیان‌های قدرت جهان غرب، نقشی قابل توجه در تسهیل پیشرفت دستورکارهای غربی‌ها دارند و اکنون این اهرم، دیگر مثل گذشته از ضریب نفوذ برخوردار نیست.
این موضوع از حیث گفتمانی و البته بسیج افکار عمومی جهان علیه روایت‌های غرب در مورد مسائل مختلف، یک چالش جدی برای غربی‌ها محسوب می‌شود و خود می تواند بستری برای وارد آمدن ضربات جدی‌تر به قدرت‌های غربی باشد.