به گزارش دیوان نیوز؛ در این سال‌ها به دفعات زیاد مفهوم رکود اقتصادی را شنیده‌ایم. رکود اقتصادی دلایل زیادی دارد که به دنبال خود پیامدهای وخیمی بر اقتصاد هر کشور دارد. رکود اقتصادی می تواند دلایل اقتصادی بی نهایت و حتی ریشه‌های اجتماعی یا سیاسی داشته باشد یا حتی عوامل ایجاد شده توسط متغیرهای اقتصاد جهانی، عدم تعادل در عرضه و تقاضا، کاهش عرضه و تقاضا در نتیجه سیاست‌های پولی انقباضی، نوسانات نرخ بهره و تورم.
اگر وضع رکود به همین منوال ادامه پیدا کند و افزایش قیمت‌ها نیز کماکان ادامه یابد، به نوعی تقاضا به صفر میل می‌کند به طوری که دیگر هیچ نوع تقاضای معناداری در بازار وجود نخواهد داشت که این موضوع رکود را به صورت کامل در اقتصاد رقم خواهد زد. در چنین شرایطی ممکن است قیمت کالاها افزایش پیدا نکند و یا حتی با کاهش قیمت مواجه شود؛ اما این وضعیت، اقتصاد کشور را با شرایط بسیار دشوارتری نسبت به آن چیزی که الان وجود دارد، روبرو خواهد کرد.
در این شرایط دولت باید از وضع قوانینی که باعث تشدید رکود می‌شود خودداری کند، به عنوان مثال کاهش مالیات از جمله راهکار‌هایی است که دولت می‌تواند با آن رونق در بازار ایجاد کند. اما دولت عکس این مسیر را طی کرده و با فشار مالیاتی بر روی تولید کننده و مصرف کننده رکود در اقتصاد را به بیشترین میزان خود اعمال کرده است، همچنین افزایش قیمت خدماتی که دولت به تولیدکنندگان می‌دهد خود از جمله موضوعاتی است که باعث شده این رکود تشدید شود.
سخن پایانی؛ رسیدن تقاضا به کف سبب شده است بازارهای ایران جذابیت لازم برای سرمایه‌گذاری را از دست بدهند. تمامی بازارهای مالی و اقتصادهای مختلف به دنبال سرمایه گذاری مطمئن و رشد اقتصادی هستند. در این میان، بازارهای مالی دوران مختلف رشد، رکود بازار و تورم را پشت سر می‌گذارند؛ اما اینکه هر کدام از این بازارها و اقتصادها چقدر در یک دوره باقی بمانند، مهم است.
درعین‌حال همه آرزو دارند که دوران رشد اقتصادی تا همیشه ادامه‌دار باشد، اما به‌هرحال نمی‌توان رکود و تورم را از یک اقتصاد حذف کرد و نادیده گرفت. در شرایط رکود، بسیاری از سرمایه‌گذاران با کاهش ارزش سرمایه خود در بازارهای مالی مواجه می‌شوند. این موضوع می‌تواند به قیمت تمام زندگی و سرمایه یک فرد، شرکت و یا خانواده تمام شود. به همین دلیل انتخاب نوع سرمایه‌گذاری مناسب در دوران رکود بازار اقتصادی اهمیت بسیار زیادی دارد.
به‌عبارت‌دیگر با انتخابی هوشمندانه می‌توان سرمایه و پس‌اندازهای مالی خود را از خطر کاهش ارزش نجات داد و به شکلی موقعیت رشد دوباره آن را در آینده مهیا کرد. مهم‌‌ترین اتفاقی که در دوران رکود بازار رخ می‌دهد این است که سبک زندگی مردم نیز با تغییراتی همراه می‌شود. این موضوع را به خوبی می‌توانیم در میان دوستان، آشنایان و نزدیکان خود هم مشاهده کنیم.
افراد با کاهش درآمد روبرو می‌شوند و به همین دلیل سعی می‌کنند تا جای ممکن مدیریت هزینه‌ها را به شکل بهتری پیش ببرند. در این شرایط، همه افراد سعی می‌کنند که از خرید اقلام غیرضروری دوری کنند و تا جای ممکن به دنبال کالاهای لوکس و غیرضروری نمی‌روند؛ بنابراین شاهد آن هستیم که بسیاری از کالاها از سبد خانوار جذب می‌شوند و خرید موارد دیگری هم به تعویق انداخته می‌شود. این موضوع به‌خوبی نشان می‌دهد که چه کالاهایی ضرورت بیشتری دارند و افرا در شرایط مختلف مایل به خرید آن‌ها هستند. با درک این موضوع به خوبی می‌توانیم یک سرمایه گذاری مطمئن را پیدا کنیم. به عبارت دیگر سرمایه‌گذاری در کالاهای ضروری و تولید آن‌ها در دوره رکود می‌تواند روشی برای سرمایه‌گذاری مطمئن باشد.
سرمایه گذاری در تولید اقتصادی در هر شرایطی مناسب است. تفاوتی نمی‌کند که اقتصاد شرایط رکود، تورم و یا رشد را پشت سر می‌گذارند، به‌هرحال تولید و سرمایه‌گذاری در آن جزء لوازم ضروری برای پایداری یک اقتصاد است. برای این کار نیز، سرمایه گذاری در پروژه‌های اقتصادی زودبازده، تولید محصولات و کالاهای ضروری مانند دارو، ابزارهای صنعتی و مواردی ازاین‌دست می‌تواند در کنار ایجاد سود مطمئن و اقتصادی، گزینه‌ای جذاب برای خارج کردن اقتصاد از وضعیت رکود باشد.
فراموش نکنیم که در بسیاری از موارد رکود اقتصادی به دلیل عدم تولید به موقع کالاهای ضروری ایجاد می‌شود؛ بنابراین با مشارکت سرمایه‌های خرد و ناچیز خود در امر تولید می‌توانیم در کنار دریافت سودهای معقول، گامی مؤثر در بهبود وضعیت اقتصادی تمامی مردم و خروج از خواب عمیق رکود بازار برداریم.
نویسنده: سارا نصرتی