مشروح آن را در ذیل می خوانیم:
"بنا بر بررسی‌های انجام شده توسط مرکز پژوهش‌های مجلس، مشخص شده است که در طی یک دهه اخیر نزدیک به ۳۰ میلیون دلار از سوی فیفا و CAS علیه فدراسیون فوتبال و باشگاه های پرسپولیس و استقلال حکم محکومیت مالی صادر شده است. تاکنون نزدیک به ۳۰ میلیون دلار علیه فدراسیون فوتبال و باشگاه های پرسپولیس و استقلال (به عنوان شرکت های فرهنگی ورزشی دولتی تابعه وزارت ورزش و جوانان) حکم صادر شده است، البته در صورتی که احکام علیه کل فوتبال کشور را بررسی کنیم، به مراتب به مبالغ بالاتری خواهیم رسید. سرمربیان تیم‌های ملی ۶.۳۳۷ میلیون یورو + ۴۵۰ هزار دلار، باشگاه پرسپولیس تهران ۱۳.۶۵ میلیون دلار، باشگاه استقلال تهران۸.۵ میلیون دلار، مجموع ۶.۳۳۷ میلیون یورو + ۲۲.۶ میلیون دلار.
مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در پایان گزارش پیشنهاد کرده که این موضوع می‌تواند مورد پیگرد قانونی قرار گیرد و پرونده افراد و اشخاص باید به اتهام اهمال منجر به تضییع و ایجاد دین بر ذمه فدراسیون و ورود خسارت به اموال دولتی و حقوق عمومی و تضییع آن‌ها به دادستان عمومی و انقلاب تهران و هیات تخلفات اداری ارسال شود.
طبق گزارش فوق، در یک دهه اخیر، مبلغی بالغ بر ۳۰میلیون دلار ناقابل که به نرخ امروز که خدمتتان هستم، چیزی حدود بیش از ۹۰۰میلیارد تومان محکوم به پرداخت آن شدیم، علی برکت الله! که البته اگر دلار بیش از ۳۰هزار تومان نشود و احکام دیگر باشگاه ها را به آن اضافه نکنیم. راستی کسی به یاد دارد آخرین باری که ازمان شکایت شد و پیروز پرونده بودیم چه تاریخی بود؟ فکر می کنم برگردد به آغاز پیدایش ورزش فوتبال.
در همین دهه مذکور، فدراسیون فوتبال ایران و ورزش و جوانان با تلاش های شبانه روزی و بی وقفه‌شان گل هایی زیادی کاشته اند، از پرونده پرفیض مارک ویلموتس که همین اخیرا روی دستمان افتاد و نقره داغمان کرد، تا برانکو و شفری که همین روزها با احکام سنگینشان استقلال و پرسپولیس را نگون بخت خواهند کرد.
حرف های زیادی درخصوص قرارداد هایی که بستید و ترکمنچای به آن شرف دارد، برای گفتن داریم، اما چطور می شود، ما که همیشه بازنده دادگاه های بین المللی ورزش بودیم، هرسال بی وقفه بازهم اشتباهاتمان را تکرار می کنیم و پرونده روی پرونده می گذاریم و شکست پشت شکست را تجربه می کنیم، پای چه افرادی در میان این فجایع درمیان است؟ چه کسانی در این دادگاه‌‌های سراسر باخت و غرامت های سنگینی که برای فوتبالمان بریده می شود، سود می برد؟ چرا حق و حقوق خارجی های شاغل در فوتبالمان را در همان موعد مقرر نمی دهیم که بعد از شکایت مجبور به پرداخت چندین برابر آن نشویم، اصلا مگر قبل از عقد قرارداد، منابع مالی‌مان را نمی دانیم و متوجه نیستیم که برای آوردن مربی یا بازیکن خارجی چه قدر بودجه داریم، بدون تعارف، یک جای کار می لنگد که این اشتباهات در عقد قرارداد خارجی ها، به صورت سریالی تکرار می شود.
فجایع پیش آمده در فوتبال کشورمان که فقط مقدار کمی از آن را خواندید، نشان می‌دهد در این حوزه، ضعف مدیریتی که هیچ سومدیریت هم در سطح کلان ورزش کشورمان دیده می‌شود، فساد زیادی هم در این بخش وجود دارد که بعید می دانم فعلا انتهای خاصی داشته باشد. به نظر می‌رسد در فوتبالمان، حوزه‌های نظارتی بسیار ضعیف عمل کرده اند و در بحث حقوقی هم به عمد یا سهو در قرارداد‌ها ایراد‌های فاحشی وجود دارد که این چنین در تمام دادگاه های حقوقی سرافکنده می شویم، دیگر وقتش رسیده فکری اساسی برای این فدراسیون پردردسر، پر حاشیه و باافتخار پنج ستاره کرد چرا که علاوه بر هدر دادن بیت المال، این اتفاقات وجه کشور ایران را در مجامع بین المللی خدشه دار خواهد کرد، امیدواریم بی کفایتی مدیران فوتبالمان در اسرع وقت ثابت شود تا با آمدن افرادی کارآمد و تازمانی کار از کار نگذشته است، فکری به حال خراب این رشته شود.
نویسنده: محمدرضا ولی زاده