امیر کریمی/ به گزارش دیوان نیوز و به نقل از دنیای هوادار؛ قهرمانی؛ پرسپولیس دقیقا جایی قهرمانی را واگذار کرد که در فصل اخیر آرامش را از دست داده بود، هیجان مثبتی که در بازی‌ها تبدیل به اضطراب شد که جرقه آن بواسطه حذف از آسیا و باخت به الهلال زده شد. همه‌ی فوتبال آنالیز و تحلیل صرفاً آماری و بازی داخل زمین نیست، بعضی‌اوقات بودن مشاورانی از جنس فوتبال و نه تنها با تکیه بر پیشکسوت‌بودن می‌تواند در روزهای دلهره‌آور کمک حال تیم‌های بزرگ باشد. هرچند باید به این مطلب هم اشاره کرد که نایب قهرمانی حتی در روزهایی که اوضاع تیم چه از نظر داخلی مناسب نیست و از بعد بیرونی بیمار بنظر می‌رسد نشان از وجود یک ساختار تیمی دارد، اما باید به این‌نکته هم توجه داشت که برای پرسپولیسِ برانکو که نایب قهرمان شد، هواداران کلاه از سر برداشتند و شرایط تیم احتمالاً نایب‌قهرمان یحیی، هیچ شباهتی با آن پرسپولیس مقتدر تلاشگر ندارد.
پوست اندازی؛ خواه‌ناخواه، این پرسپولیس نیاز به یک جریان‌سازی دوباره در بین هواداران، کادرفنی و بازیکنان دارد. شاید استفاده از کمک خارجی امتحان پس داده راهکار بهتری برای تقویت کادرفنی باشد، در شرایطی که از لحاظ نیروی انسانی کارآمد هم نیاز به تغییرات در این تیم دیده می‌شود، حتی با برگشتن بازیکنان پیشینی که حالا سن و سالی دارند، اما شخصیت آن‌ها کمک شایانی به تیم خواهد کرد.
تحول؛ اما بنظر می‌رسد سبک و سیاق پرسپولیس برای مدعیان و حریفان مستقیم کاملا شناخته شده، با این دست باز دیگر نمی‌توان جلوی حربه حریفان را گرفت. نداشتن عطش و نگاه برتری برای تیمی که کامبک‌زدن را خوب بلد بود هم می‌تواند آفت بزرگی باشد، وابستگی بیش از حد به بازیکن‌های خاص در تیم قطعا روزهای سختی را برای این تیم رقم زده و خواهد زد. بدون‌تعارف و با احترام به پرسپولیس حالا پس از آمدن برانکو و تحول بزرگ، این تیم اکنون در جایگاهی قرار دارد که باید تحولی دیگر را برای خود رقم بزند وگرنه با این روال و روند سوخته‌شده، قطعا سال بعد هم همین آش است و همین کاسه.ضمن اینکه صرفا تغییرات نمی تواند دوای درد این تیم باشد.
