دبیر تحریریه/ به گزارش دیوان نیوز؛ اما برای تحلیل درست، باید کمی زمان صرف پرسیدن کنیم تا با اطلاعات بیشتر تصمیمات بهتری بگیریم. برای درک بهتر این‌موضوع نیز، همچنین می‌توان به بخش‌هایی از نوشته‌ای که با عنوان «هنر پرسیدن» در نشریه «HBR» (هاروارد بیزینس ریویو) انتشارات دانشگاه هاروارد منتشر شده، پرداخت.
پرسش‌ها به ۴ دسته تقسیم می‌شوند:
۱. سوالات شفاف‌ساز یا Clarifying questions: به ما کمک می‌کنند تا درک بهتری از موضوع بیابیم؛ «تیم ملی در قطر ضعف کوچینگ داشت؟»
۲. سوالات تکمیل‌کننده یا Adjoining questions: به ما کمک می‌کند که مسئله را از دید وسیع‌تری نگاه کنیم؛ «فوتبال غیرقابل پیش‌بینی است، اما پس از تصمیم درخصوص آینده کی‌روش، در آستانه آغاز رقابت‌های جام ملت‌های آسیا، شرایط تیم ملی بلحاظ تدارک و آماده‌سازی چگونه خواهد بود؟ این فرآیند با روش‌های پیشین و فعلی بازهم هزینه‌ساز و فرصت‌سوز می‌شود یا این‌بار نتیجه‌بخش و موثر؟»
۳. سوالات پیش‌رونده یا Funneling questions: ما را به ریشه های مسئله می‌رسانند. اینها کمک می‌کنند که مسئله را ریشه‌ای‌تر دریابیم و از یک درمان موضعی کوتاه‌مدت و کم‌اثر و البته پر هزینه دور شویم؛ «فوتبال ایران در صورت برکناری یا ابقای کی‌روش چه هدفی را دنبال می‌کند؟» «آیا قرار است برای جام‌جهانی ۲۰۲۶ یک هدف‌گذاری بلندمدت انجام شود یا فدراسیون فوتبال به‌دنبال یک برنامه کوتاه‌مدت و مقطعی تا جام ملت‌های آسیاست؟»
۴. سوالات بازکننده یا Elevating questions: سوالاتی هستند که در پی تصویر بزرگتری از مسئله هستند. این سوالات موضوع را به سطوح و حوزه‌های بزرگتری می‌برند؛ «فوتبال ایران بعد از کی‌روش یا با کارلوس با حضور متولیان فعلی‌اش، خوشبخت خواهد شد؟» یا «تمام مشکلات تیم ملی با ماندن یا رفتن سرمربی‌اش حل می‌شود؟»
لذا مشکل تیم ملی ایران قطعاً چیزی فراتر از سرمربی است، هر چند نمی‌توان از اشتباهات بزرگ کی‌روش در قطر نیز گذشت، اما ما مدت‌هاست معضل مدیریت، برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری داریم، به‌هرجهت، امیدواریم پس از پاسخ به این پرسش‌ها، پیش از هر تصمیمی، تحلیلی درست از شرایط فوتبال ایران داشت.
