به گزارش دیوان نیوز؛ نخست آنکه بر اساس اعلام سازمان برگزارکننده، این فستیوال روز جمعه گذشته ۱۳ بهمن ماه آغاز و ۴ روز بعد یعنی شانزدهم به اتمام رسیده است؛ حال چگونه و با وجود بسته شدن پرونده این فستیوال و اهدای مدال‌ها و گواهینامه‌های نفرات برگزیده، به یکباره این ادعا مطرح می‌شود که موی تای کاران ایرانی حاضر در مبارزات روز نخست قادر خواهند بود تا مدال‌های نقره و برنز خود را دو روز پس از پایان جشنواره دریافت کنند؟!
نکته بعد اینکه حتی اگر فرض را بر صحت این موضوع بگذاریم و کمیته برگزاری با عقب‌نشینی از موضع قاطع اولیه خود، قرار است به نفراتی که در جدول حضور داشته‌اند مدال‌هایی را اهدا کند، باز هم این سؤال مطرح است که چرا نباید ورزشکاران و مربیان ما در اعزام‌های خارجی توجیه باشند تا این‌چنین با انجام رفتارهای غیر حرفه‌ای، دور از شأن نمایندگان ورزشی جمهوری اسلامی ایران و بر خلاف قوانین شفاف آن مسابقه، با آبروی ورزش کشور در مجامع بین المللی بازی نکرده و به قول معروف گزک دست رسانه‌های معاند ندهند؟
انتظار می‌رفت پس از حواشی جشنواره قبلی که به دلیل عکس‌های یادگاری نامتعارف و پر سر و صدا در سواحل ونیز رخ داد، شاهد تغییر رفتار و رویه برخی ورزشکاران و مربیان در اعزام های برون مرزی آن فدراسیون باشیم که متأسفانه این بار و به شکلی دیگر در تایلند تکرار شد.
نکته آخر تصمیم گیری‌های شتابزده و فاقد منطق کمیته برگزاری این فستیوال است که بیش از همه بر ضعف مدیریتی و عیار پایین این سازمان در مقایسه با فدراسیون های معتبر و رسمی بین المللی صحه می گذارد.
چطور می شود سازمان WBC چنین مطلق و سختگیرانه رأی به حذف یک تیم داده و نفرات آن را از ادامه مبارزات محروم می‌کند، اما درست به فاصله ۴۸ ساعت بعد با نقض حکم صادره، تصمیم به عقب نشینی از موضع خود می گیرد؟
موضوعی که عملا ثابت می کند WBC حداقل در بخش موی تای، یک سازمان رده پایین و فاقد قوانین اجرایی روشن و صریح است، کما اینکه منطق حکم می‌کرد از همان ابتدا صرفا عوامل خاطی محروم شوند نه کل یک تیم.
و البته سکوت فدراسیون رزمی نسبت به این اتفاق نیز در جای خود قابل تأمل است و باید دید آیا عزمی نسبت به برخورد با عوامل خاطی وجود دارد یا خیر.
نویسنده: فرهاد غلامعلی