محمدرضا ولی زاده/ به گزارش اختصاصی دیوان نیوز؛ گل‌ریحانی‌ها در شرایطی پا به این دیدار گذاشته بودند که در لیگ آزادگان هم وضعیت اسفناکی را تجربه می‌کنند و حالا با حذف در مقابل یک تیم لیگ دویی در جام حذفی کلکسیون ناکامی‌هایشان را تکمیل کردند.
سه پیروزی، سه تساوی، نه شکست و کسب ۱۲ امتیاز از پانزده مسابقه و ثبت رکوردهای منفی از جمله ضعیف‌ترین خط دفاعی و سومین خط حمله ضعیف لیگ دسته یک، آماری ناامیدکننده و عجیب و غریبی است که با اختلافی فاحش، گل‌ریحان البرز را به یکی از کاندیداهای اصلی سقوط به دسته پایین‌تر کرده است!
در شرایطی گل‌ریحانی‌ها در رده هجدهم جدول رده‌بندی لیگ یک قرار دارند که از همان ابتدای فصل هم مشخص بود که این تیم، برخلاف وعده و وعیدهای دهن پُرکُن مدیرانش حرفی برای گفتن نخواهد داشت، البته پر واضح بود، تیمی که از بیخ و بن، از سوء مدیریت رنج می‌برد و مدیرانش از مقوله مدیریت تنها سیستم شعارگرایی را از بر هستند و به روش نوین «مدیریت پوپولیستی» قصد تیمداری دارند، بهترین از این نمی‌شود.
باوجود اینکه، با اعتماد به نفسی مثال زدنی، از گل‌ریحان با عنوان یک «باشگاه فرهنگی ورزشی» یاد می‌کنند که حتی از امکانات یک تیم لیگ منطقه‌ای هم بهره‌مند نیستند و حالا به لطف تصمیمات سراسر غلط مدیرانش، آن‌ها همانند مبحث مدیریت، در سطح فنی حرفی برای گفتن ندارند. اتفاقی تامل‌برانگیز که حتی در آینده‌ای بسیار نزدیک، می‌تواند استان البرز را از داشتن یک تیم لیگ یکی هم محروم کند.
بهتر است مدیران گل‌ریحان، در میان احکام انتصاب بی‌شماری که صادر می‌کنند و عکس‌هایی که به یادگار می‌گیرند، کمی پاسخگوی نتایج بسیار ضعیف تیمشان باشند و به جای متهم کردن دیگران، در وهلۀ نخست، اصلاحات را از خودشان شروع کنند، زیرا مهم‌ترین علت این ناکامی‌ها خود مدیران گل‌ریحان هستند.
چطور می‌شود مدیرانی که حتی توانایی تیمداری در لیگ دسته یک را هم ندارند، از تاسیس بزرگترین آکادمی استعدادیابی کشور و فعالیت در حوزه بانوان صحبت می‌کنند و برای این دو عمل غیرممکن و رویایی، احکام انتصاب صادر می‌کنند؟
اوضاع گل‌ریحان به حدی قمردرعقرب است که مجموع امتیازات این فصلشان، از تعداد معاونان و مشاوران منصوب شده از سوی شخص مدیرعامل هم کمتر است.
اگر از علی لطیفی، میثم منیعی، مهدی امیری سوادکوهی و اصغر مازیار به عنوان مربیان گل‌ریحان از ابتدای فصل یاد کنیم، این تیم به ازای آوردن هر مربی، به طور میانگین تنها سه امتیاز کسب کرده است و به پیشنهاد نگارنده، برای بقا در لیگ یک با همین فرمول تا پایان فصل باید چند ده مربی دیگر را برکنار و منصوب کند، البته عمر مربیگری لطیفی و سوادکوهی به کمتر از یک هفته رسید و منیعی و مازیار، دوام بیشتری روی نیمکت عجیب‌ترین تیم فوتبال ایران داشتند.
به هرحال آینده این شکل از تیمداری از روز روشن‌تر است! گل‌ریحان هر هفته بیشتر به لیگ دو نزدیک می‌شود و بدون تعارف، نگارنده شانسی برای بقا در لیگ یک هم نمی‌بیند چه برسد صعود به لیگ برتر که مدیرعامل تیم، قولش را در ابتدای فصل به مردم البرز داده بود! نهایتا اینکه باید منتظر ماند و دید اصلا با چنین شرایطی، گل‌ریحان به پایان فصل می‌رسد یا خیر!؟
