محمدرضا ولی‌زاده/ به گزارش دیوان نیوز و به نقل از دنیای هوادار؛ استقلال با هدایت فرهادی متفاوت‌تر از همه‌ی این‌سال‌ها -با بلوغ‌ِ رفتاری- در غالبِ فاکتورهای فنی و کوچینگ شایسته بود و در طولِ فصل یک‌‌استراتژی معین داشت، تیمی کنش‌گرا با یک ساختارِ دفاعی کم‌نقص و متعهد به فلسفه‌ی فوتبالی خود، غنی از قوای‌ذهنی-جسمی با تیم‌سازی صحیح، منضبط و پایبند به اصولِ اخلاقی و حریص در کسبِ پیروزی با هراسی مثال‌زدنی از شکست که به تیم‌های ضعیف‌تر هیچ فرصتی نمی‌داد و در مقابلِ مدعیان هم چگونه امتیازگیری را بلد بود، درست همان‌قدری که نشان داد، بهینه و کارآمد خرید کردن را در خوب تیم‌بستن از بَر است، اما همه‌ی اینها با تزریقِ آرامش از سویِ یک‌‌‌تیمِ مدیریتی با ثبات و البته قدرتمند، همان ابزارِ موفقیتی است که استقلالِ فرهاد مجیدی در همه‌ی سطوح از آن بهره‌مند بود.
بی‌تردید فرهاد، رهبرِ دورانِ گذار استقلال بود و حالا باید هدایتِ عصرِ جدیدِ آبی‌ها را هم برعهده گیرد، شروعی برای ماموریتِ جدید، آن‌هم با اهداف و مسئولیت‌های بزرگتر، برای تیم و مربی‌‌اش که با شخصیت و اعتمادی باز‌سازی‌شده، باید سقفِ آرزوهایشان نیز با هم بلندتر شده باشد.